Τὴν πανεύφημον νύμφην Χριστοῦ ὑμνήσωμεν, Αἰκατερίναν τὴν θείαν καὶ πολιοῦχον Σινᾶ
Μυργιώτης Παναγιώτης Μαθηματικός
Μὲ τὶς φτωχικές μου δυνάμεις θὰ προσπαθήσω νὰ ἐξηγήσω γιὰ ποιούς λόγους ἀπενομήθη ὁ τίτλος αὐτὸς εἰς τὴν Ἁγία.
Ἡ Αἰκατερίνη γεννήθηκε σὲ ἀριστοκρατικὴ καὶ πλούσια οἰκογένεια ἦταν κόρη τοῦ ἄρχοντα Κώνστα εἶχε ὡραιότατη μορφὴ καὶ ἀπέκτησε πάρα πολὺ μεγάλη μόρφωση. Μιλοῦσε ὅλες τὶς ξένες γλῶσσες τῆς ἐποχῆς της καὶ εἶχε σπουδάσει γεωμετρία, φιλοσοφία, τὴν ἀρχαία ἑλληνικὴ γραμματεία καὶ τὴν λατινική.
Ἀπὸ μικρὴ ἡλικία ἀσπάστηκε τὸν Χριστιανισμό, ἔλαβε τὸ ὄνομα Αἰκατερίνη, τὸ ὁποῖο σημαίνει πάντα καθαρὴ καὶ ἄρχισε νὰ κηρύτει τὸν Χριστὸ καὶ νὰ ζεῖ κατὰ τὸ θέλημά Του. Σὲ ἡλικία 18 ἐτῶν παρουσιάστηκε στὸν βασιλιᾶ καὶ τοῦ ζήτησε νὰ μὴ καταδιώκει τοὺς Χριστιανούς. Πέτυχε τότε νὰ φέρει εἰς τὸν χριστιανισμὸ τὴν σύζυγό του. Ἡ ἐξυπνάδα, ἡ σοφία, ἡ σωματικὴ ὡραιότητα καὶ ἡ περιουσία της ΄ἔκαναν τὴν Αἰκατερίνη περιζήτητη νύμφη, Ἡ ἴδια εἶχε ἀφιερώσει τὴν ζωή της εἰς τὸν Σωτῆρα Χριστὸ καὶ δὲν ἤθελε νὰ παντρευτεῖ. Εἰς τὶς πιέσεις τῶν δικῶν της ἀνθρώπων ἀπαντᾶ
«Βρεῖτε ἕνα νέο νὰ μοῦ μοιάζει στὰ τέσσερα χαρίσματα ποὺ ὁμολογεῖτε, ὅτι ξεπερνῶ τὶς ἄλλες νέες καὶ τότε νὰ τὸν κάνω σύζυγό μου, γιατί δὲν καταδέχομαι νὰ πάρω κατώτερό μου. Ἐρευνῆστε ἂν ὑπάρχει κάποιος ὅμοιός μου στὴν εὐγένεια, στὸν πλοῦτο, στὴ σοφία, καὶ στὴν ὡραιότητα. Ἂν τοῦ λείπει κάτι ἀπ' αὐτὰ δὲν εἶναι ἄξιος γιὰ μένα»
Ὅλοι γνώριζαν ὅτι ἦταν ἀδύνατο νὰ βρεθεῖ νέος ἀνώτερος ἀπὸ τὴν Αἰκατερίνη καὶ τῆς ἔλεγαν ὅτι ὁ υἱὸς τοῦ βασιλιᾶ τῆς Ρώμης καὶ ἄλλοι εὐγενεῖς εἶναι πλουσιότεροι ἀπὸ αὐτὴν ἀλλὰ ὑστεροῦν εἰς τὴν σοφία καὶ τὴν ὀμορφιά. Ἡ κόρη ἀρνεῖτο νὰ παντρευτεῖ κάποιον ὁ ὁποῖος ἦταν κατώτερος αὐτῆς.
Ἡ μητέρα της ἦταν Χριστιανὴ καὶ ἐπιθυμοῦσε ἡ κόρη της νὰ νυμφευτεῖ. Πῆρε τὴν Αἰκατερίνη καὶ πῆγαν στὸν σοφὸ γέροντα πνευματικό της γιὰ νὰ τὸν συμβουλευτοῦν. Ὁ σοφὸς πνευματικὸς ἀφοῦ ἄκουσε μὲ προσοχὴ τὸ οἰκογενειακὸ πρόβλημα σκέφθηκε νὰ τὴν προσελκύσει εἰς τὸν Χριστό. Τῆς εἶπε ,λοιπόν, ΄ὅτι γνωρίζει ἕνα ἄνθρωπο ὁ ὁποῖος σὲ ὑπερβαίνει σὲ ὅλα τὰ χαρίσματα καὶ σὲ ἄλλα ἀναρίθμητα.
Ἡ ὡραιότητά του νικᾶ στὴ λάμψη τὸν ἥλιο, ἡ σοφία του κυβερνᾶ ὅλα τὰ ὄντα , ὁ πλοῦτος του διαμοιράζεται σ' ὅλο τὸν κόσμο καὶ δὲν λιγοστεύει ποτέ, ἡ εὐγένειά του εἶναι ἀσύλληπτη καὶ ἀκατανίκητη. Ἡ κόρη νόμισε ὅτι πρόκειται γιὰ ἄρχοντα ἐπὶ τῆς γῆς καὶ ρώτησε ἂν πράγματι τὰ προσόντα αὐτὰ ἦταν πραγματικὰ καὶ ποιοῦ υἱὸς ἦταν.
Ἔλαβε τὴν ἑξῆς ἀπάντηση Αὐτὸς δὲν ἔχει πατέρα εἰς τὴν γῆ γεννήθηκε ὑπερφυσικὰ ἀπὸ μιὰ Ὑπεραγία Παρθένο, ποὺ ἀξιώθηκε γιὰ τὴν ἁγιότητά Της νὰ μείνει ἀθάνατος εἰς τὴν ψυχὴ καὶ εἰς τὸ σῶμα. Ἀμέσως ἡ κόρη ἐρωτᾶ Εἶναι δυνατὸ νὰ δῶ τὸν νέο, γιὰ τὸν ὁποῖο διηγεῖσαι τόσα θαυμαστά;;. Ἡ ἀπάντηση τοῦ πνευματικοῦ πατρός. Ἂν κάνεις ὅ,τι σοῦ πῶ θὰ ἀξιωθεῖς νὰ δεῖς τὸ πρόσωπό Του.
Ἀμέσως ὁ ἀσκητὴς δίδει εἰς τὴν Αἰκατερίνη μιὰ εἰκόνα μὲ τὴν Παναγία νὰ κρατᾶ εἰς τὴν ἀγκάλη Της τὸ Θεῖο Βρέφος καὶ τῆς λέγει Αὐτὴ εἶναι ἡ ἀειπάρθενέ μητέρα Ἐκείνου. Πᾶρε την καὶ ἀφοῦ κλείσεις καλὰ τὴν πόρτα τοῦ δωματίου σοῦ κάμε ὁλονύκτια προσευχὴ καὶ παρακάλεσε αὐτὴν ποὺ ὀνομάζεται Μαρία , νὰ σοῦ δείξει τὸν Υἱό Της. Ἐλπίζω ἂν παρακαλέσεις μὲ πίστη νὰ σὲ ἀκούσει.
Πῆρε ἡ Αἰκατερίνη τὴν εἰκόνα καὶ ὅλη τὴ νύκτα κλεισμένη στὸ θάλαμό της προσευχόταν, ὅπως τῆς εἶπε ὁ γέροντας. Ἀπὸ τὸν κόπο κοιμήθηκε καὶ βλέπει σὲ ὅραμα τὴν Παναγία μὲ τὸ θεῖο Βρέφος. Ἀλλὰ εἶχε στραμμένο τὸ πρόσωπό του πρὸς τὴ Μητέρα του, ἔτσι ἡ κόρη ἔβλεπε τὰ νῶτα του, ἐπιθυμῶντας νὰ δεῖ ἀπὸ μπροστὰ πῆγε πρὸς τὸ ἄλλο μέρος, ἀλλὰ ὁ Χριστὸς ἔστρεφε πάλι τὸ πρόσωπό του. Τοῦτο ἔγινε τρεῖς φορές.
Τότε ἄκουσε τὴν Παναγία νὰ λέει: Κοίταξε, παιδί μου, τὴ δούλη σου Αἰκατερίνη, πόσο εἶναι ὡραία καὶ καλή. Ἡ ἀπάντηση τοῦ Βρέφους Εἶναι σκοτεινὴ καὶ ἄσχημη, τόσο ποὺ δὲν μπορῶ νὰ τὴν δῶ καθόλου. Δὲν εἶναι πάνσοφη παραπάνω ἀπὸ ὅλους τοὺς ρήτορες, πλούσια καὶ εὐγενής; Μητέρα μου, εἶναι ἀμαθὴς καὶ πολὺ χαμηλὰ ὅσο βρίσκεται σὲ τέτοια κατάσταση, ὥστε δὲν πρέπει νὰ μὲ δεῖ εἰς τὸ πρόσωπο.
Σὲ παρακαλῶ, παιδί μου, νὰ μὴν περιφρονήσεις τὸ πλάσμα σου, ἀλλὰ νὰ τὴν νουθετήσεις κα νὰ τὴν ὁδηγήσεις γιὰ νὰ ἀπολαύσει τὴ δόξα σου καὶ νὰ δὴ τὸ πρόσωπό σου, ποὺ ἐπιθυμοῦν καὶ οἱ Ἄγγελοι νὰ βλέπουν. Ἂς πάει εἰς τὸν γέροντα ποὺ τῆς ἔδωσε τὴν εἰκόνα καὶ ἂς κάνει ὅ,τι τὴ συμβουλεύσει καὶ τότε θὰ μὲ δεῖ.
Τὴν ἄλλη μέρα ξεκίνησε τὸ πρωὶ μὲ λίγες γυναῖκες κι ἔφθασε στὸ κελὶ τοῦ γέροντα. Μὲ δάκρυα τοῦ διηγήθηκε τὸ ὅραμα καὶ τοῦ ζήτησε τὴ συμβουλή του. Ὁ ὅσιος διηγήθηκε ὅλα τὰ Μυστήρια τῆς ἀληθινῆς πίστεως, ἀρχίζοντας ἀπὸ τὴ δημιουργία τοῦ ἀνθρώπου. Μετὰ τὴν κατήχησή ἡ Ἁγία ἀποθέτοντας τὸν παλαιὸ ἄνθρωπο καὶ φορῶντας στολὴ θεοΰφαντη, γύρισε στὰ ἀνάκτορα. Ὅλη τὴ νύκτα πέρασε προσευχόμενη μέχρι τὴν ὥρα ποὺ κοιμήθηκε καὶ εἶδε σὲ ὀπτασία τὴν Παρθένο μὲ τὸ βρέφος, ποὺ κοίταζε τὴν Αἰκατερίνη, μὲ πολὺ ἱλαρότητα.
Στὴν ἐρώτηση τῆς Θεομήτορος ἂν ἦταν τώρα ἀρεστὴ ἡ κόρη, ὁ Δεσπότης ἀπάντησε: Τώρα ἔγινε ἔνδοξη ἡ ἄσχημη καὶ σκοτεινή, ἡ πτωχὴ καὶ χωρὶς γνῶσι ἔγιν ε πλούσια καὶ πάνσοφη, ἡ καταφρονημένη καὶ ἄσημη ἔγινε εὐγενὴς καὶ ἔνδοξη. Εἶναι στολισμένη μὲ τέτοια χαρίσματα, ὥστε ἐπιθυμῶ νὰ τὴ μνηστευθῶ γιὰ νύφη μου ἄφθορη. Δὲν εἶμαι ἄξια, Ὑπερένδοξε Δέσποτα, νὰ βλέπω τὴ βασιλεία σου, ἀλλὰ ἀξίωσέ με νὰ συναριθμηθῶ μὲ τοὺς δούλους σοῦ .Ἡ Θεοτόκος τότε πῆρε τὸ δεξὶ χέρι τῆς κόρης καὶ τῆς εἶπε: Δῶσε της, παιδί μου, δακτυλίδι σὰν ἀρραβῶνα, γιὰ νὰ τὴν ἀξιώσεις τῆς βασιλείας σου.
Τότε ὁ Κύριος τῆς ἔδωσε ἕνα ὡραῖο δακτυλίδι λέγοντας: Σήμερα σὲ παίρνω γιὰ νύφη μου αἰώνια καὶ ἄφθορη. Νὰ φυλάξεις αὐτὴ τὴ συμφωνία. Νὰ μὴν πάρεις ἄλλον νυμφίο στὴ γῆ. Ἀπὸ τὴ στιγμὴ ἐκείνη ἑλκύσθηκε ἡ Αἰκατερίνη ἀπὸ τὸν Οὐράνιο Νυμφίο καὶ αἰχμαλωτίσθηκε ἡ καρδιά της ἀπὸ τὸν θεῖο ἔρωτα τοῦ Χριστοῦ.
Ἐνώπιον τοῦ βασιλέως Μαξεντίου
Ὁ βασιλιᾶς Μαξέντιος καλεῖ μὲ αὐστηρὴ διαταγή του ὅλους τοὺς ὑπηκόους του νὰ προσέλθουν καὶ νὰ θυσιάσουν εἰς τὰ εἴδωλα. Οἱ ὑπήκοοι φοβούμενοι τὴν θανατικὴ καταδίκη προσῆλθαν, πρᾶγμα γιὰ τὸ ὁποῖο ἡ Ἁγία στεναχωρήθηκε πολύ. Προσῆλθε καὶ στεναχωρημένη ἀλλά, μὲ παρρησία κατέκρινε τὸν βασιλιᾶ γιατί θυσιάζει καὶ λατρεύει εἴδωλα καὶ ψεύτικους θεούς.
Μετὰ τὴν θυσία ὁ βασιλιᾶς καὶ ἡ Αἰκατερίνη εἶχαν διάλογο ὅπου ὁμολόγησε τὴν πίστη της εἰς τὸ Χριστὸ καὶ κατέκρινε τὴν εἰδωλολατρία. Ὁ βασιλιᾶς βρέθηκε σὲ δύσκολη καὶ τῆς εἶπε ὅτι αὐτὸς ὡς βασιλιᾶς δὲν ἐπιτρέπεται νὰ συνομιλεῖ μὲ γυναῖκα.
Συνομιλία μὲ τοὺς σοφοὺς θανάτωση αὐτῶν. Ὁ ἄρχοντας γιὰ νὰ ἀποδείξει ὅτι ἡ Αἰκατερίνη λέγει ψέματα τὴν κάλεσε νὰ συζητήσει μὲ τοὺς σοφοὺς τῆς ἐποχῆς δημοσίως. Μόνη ἡ Ἁγία ἀπέναντι σὲ 50 ἢ κατ ἄλλους 150 σοφοὺς εἰδωλολάτρες. Κατόρθωσε, βεβαίως, μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ νὰ γίνουν χριστιανοὶ πολλοὶ σοφοί, τοὺς ὁποίους ὁ ἄρχοντας διέταξέ νὰ ἀποκεφαλιστοῦν
Ὁ βασιλιᾶς προσπαθεῖ νὰ τὴν πείσει νὰ ἀλλαξοπιστήσει τάζοντας διάφορα καὶ ἀπειλὲς ἐκτοξεύοντας. Ἀλλὰ μάταια προσπαθοῦσε. Βράχος ἀμετακίνητος εἰς τὴν Χριστιανικὴ πίστη ἡ Αἰκατερίνη καὶ διατάζει νὰ τὴν φυλακίσουν μήπως καὶ ἀλλάξει πίστη. Ἡ Φαυστίνα σύζυγος τοῦ βασιλιᾶ ἐπιθυμοῦσε πολὺ νὰ γνωρίσει τὴν Αἰκατερίνη καὶ μιὰ ἡμέρα κατὰ τὴν ὁποία ὁ βασιλιᾶς ἀπουσίαζε ἀπὸ τὴν πόλη μαζὶ μὲ τὸν στρατοπεδάρχη Πορφυρίωνα ἐπισκέφτηκε εἰς τὴν φυλακὴ τὴν Αἰκατερίνη μὲ ἀποτέλεσμα νὰ γίνουν καὶ οἱ δυὸ χριστιανοὶ καὶ οἱ διακόσιοι στρατιῶτες οἱ ὁποῖοι τοὺς συνόδευαν.
Ὅταν ἐπέστρεψε ὁ βασιλιᾶς ἀπὸ τὸ ταξίδι καὶ ἔφεραν ἐνώπιό του τὴν Αἰκατερίνη ἀκμαία πληροφορεῖται ἀπὸ τὴν ἴδια ὅτι ὁ Πανάγαθος Θεὸς μὲ ἕνα περιστέρι της ἐξασφάλιζε τροφή της. Ἐπιχειρεῖ ὁ βασιλιᾶς εἰς τὴν ἀρχὴ μὲ κολακεῖες λαὶ ὑποσχέσεις νὰ πετύχει τὴν ἀλλαξοπιστία της μάρτυρος καὶ μετὰ καταφεύγει εἰς τὶς ἀπειλὲς καὶ τὴ βία.
Μάταιος ὁ κόπος καὶ ἄκαρπη γιὰ μιὰ φορὰ ἀκόμη ἡ προσπάθειά του. Τελικὰ ἀποφασίζει νὰ θανατώσει τὴν μάρτυρά με τὸν τροχὸ μὲ τὰ μαχαίρια τὰ ὁποῖα ὅταν περιστρέφεται ὁ τροχὸς τεμαχίζουν τὸ ἀνθρώπινο σῶμα. Μὲ θαυματουργικὸ τρόπο ἡ Αἰκατερίνη βρέθηκε λυμένη ἀπὸ τὸν τροχὸ μρ τὴ βοήθεια ἑνὸς Ἀγγέλλου. Ἡ σύζυγός μάταια προσπαθεῖ νὰ τὸν συνεφέρει.
Διατάζει νὰ τῆς κόψουν τοὺς μαστοὺς καὶ δέχεται τὸν στέφανο ἀπὸ τὸν ἀθλοθέτη Χριστό. Τὴν ἑπομένη ἡμέρα 24 Νοεμβρίου διατάζει τὴν θανάτωση τοῦ στρατοπεδάρχη καὶ τῶν Χριστιανῶν στρατιωτῶν του. Ἄλλοι δέχονται τὰ στεφάνια τῆς δόξης.
Τὴν ἑπομένη ἡμέρα πάλι προσπαθεῖ νὰ μεταπείσει τὴν Ἁγία μὲ κάθε τρόπο, κολακεῖες, βία καὶ ἀπειλές.
Ὅταν ἔφθασε ἡ Ἁγία εἰς τὸν τόπο τοῦ μαρτυρίου προσευχήθηκε πρὸς τὸν Κύριο λέγοντας« Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, σ' εὐχαριστῶ, γιατί μοῦ ἔδωσες ὑπομονὴ καὶ ὁδήγησες τὰ βήματά μου. Συγχώρησε , Κύριε, τὰ σφάλματά μου καὶ κράτησε ἀθέατο τὸ σῶμα μου ἀπὸ ἐκείνους, ποὺ θὰ τὸ ζητοῦν. Φύλαξέ το σῶο καὶ ἀκέραιο, ὅπου ὁρίσεις σὺ ὁ Βασιλεύς μου. Δῶσε τὰ πρὸς τὸ συμφέρον αἰτήματα σ' ὅσους Σὲ ἐπικαλοῦνται. Ἀμήν».
Ὁ δήμιος μὲ τὸ ξίφος του ἀποκεφάλισε τὴν Ἁγία καὶ ἔλαβε καὶ αὐτὴ τὸ Στεφάνι τοῦ μαρτυρίου καὶ μπροστὰ εἰς τὸν θρόνο τοῦ Θεοῦ μεσιτεύει γιὰ ὅλους ἐμᾶς. Ἦταν ἡ 25η Νοεμβρίου 307.
Ἡ Ἁγία Αἰκατερίνη εἶναι προστάτης τῶν μηχανικῶν, τῆς Ἑλληνικῆς Βασιλικῆς Χωροφυλακῆς (παλιά), Σητείας Κρήτης καὶ τῆς Κατερίνης εἰς τὸν Μητροπολιτικὸ Ναὸ τῆς ὁποίας φυλάσσεται ἀπότμημα τοῦ Ἱεροῦ Λειψάνου της καὶ διοργανώνονται πολυήμερες ἐκδηλώσεις πρὸς τιμή της.
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ Ἦχος πλ. α' Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Τὴν πανεύφημον νύμφην Χριστοῦ ὑμνήσωμεν, Αἰκατερίναν τὴν θείαν καὶ πολιοῦχον Σινᾶ, τὴν βοήθειαν ἡμῶν καὶ ἀντίληψιν ὅτι
ἐφήμωσε λαμπρῶς τους κομψούςτων ἀσεβῶν τοῦ Πνεύματος τὴ μαχαίρα, καὶ νῦν ὡς μάρτυς στεφθεῖσα, αἰτεῖται πᾶσι τὸ μέγα ἔλεος.
ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ Ἦχος γ'. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Τὴν σοφίαν ἄνωθεν, κομισαμένη τοῦ λόγου, τῶν ρητόρων ἤλεγξας, τὰς φληναφίας εὐτόνως, κάλλεσι, τῆς παρθενίας ὠραϊσμένη, αἵμασι, τῆς μαρτυρίας πεποικιλμένη, διὰ τοῦτο σὲ ὡς νύμφην, Αἰκατερίνα Χριστὸς προσήκατο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου