ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ΄
Περί Μοναχισμού, Παρθενίας και Αγνότητος
Περί Μοναχισμού, Παρθενίας και Αγνότητος
20 ) Επιστολή
« Η αγάπη ου ζηλοί, η αγάπη ου περπερεύεται, ου φυσιούται, ουκ ασχημονεί, ου ζητεί τα εαυτής, ου παροξύνεται, ου λογίζεται το κακόν, ου χαίρει επί τη αδικία, συγχαίρει δε τη αληθεία, πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει, η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει».
Αυτά όλα τα χαρακτηριστικά, που διαλαλεί και βροντοφωνεί ο Απόστολος Παύλος, δίδουν την έννοιαν κατά πόσον ο άνθρωπος προχώρησε εις την καθαρότητα. Ο γεωργός αρχίζει και καθαρίζει το χωράφι του, το καθαρίζει από πέτρες και αγκάθια, το οργώνει, το σπέρνει, περιμένει να βρέξη ο Θεός, να στείλη τον ήλιον, τους ανέμους, με ένα σκοπόν, ίνα θερίση το σιτάρι, και να απολαύση τους καρπούς του. Ο ναύτης, ο έμπορος πηγαίνει μακρυά, κινδυνεύει από τρικυμίας, από διαφόρους κινδύνους με τον σκοπόν να μεγαλώση τον πλούτον του και από την αύξησιν του πλούτου να αποκομίση την απόλαυσιν. Ο μοναχός υπομένει την στέρησιν των γονέων, των αδελφών, των συγγενών, στερείται της αναπαύσεως, αγρυπνεί, εύχεται, υπακούει, μάχεται με τους λογισμούς κ.λ.π. δια ποίον σκοπόν; Δια να επιτύχη την καθαρότητα της καρδίας, δια να ιδή τον Θεόν! Εάν δεν
καθαρισθή, τον Θεόν δεν τον βλέπει. Ο Θεός τι είναι; Ο Θεός είναι αγάπη, άρα ο ελλιπής εις την αγάπην την γνησίαν, την πνευματικήν, την ανόθευτον αγάπην, δεν ημπορεί να γνωρίση το θείον.
21) Επιστολή
Κόρη μου, χίλιες ευλογίες να σου παρέχη ο γλυκύτατος Εσταυρωμένος, όστις υπεραγαπά την παρθενίαν, η οποία είναι πνευματική αδελφή της παρθενίας των αγγέλων. Ο Ουράνιος Πατήρ παρθένος, ο Υιός Αυτού, ο Κύριός μας Ιησούς, παρθένος, ο ηγαπημένος μαθητής του Χριστού, ο Ιωάννης, παρθένος. Αλλά την παρθένον Μαρίαν, την Παναγίαν μας, που βάλω, η Οποία υπάρχει τείχος προστασίας των αγωνιζομένων παρθένων! Ταύτην την αγιωτάτην αρετήν, το αγγελικόν κόσμημα, την παρθενίαν, εύχομαι, κόρη μου, να εκλέξης εν τω βίω σου. Όλα όσα θα χάση κανείς, δύναται να τα επανακτήση πλην της παρθενίας, αγνοτάτη ζωή άνευ ατασθαλιών και αισχρών αμπλακημάτων. Χαίρουν τα αγγελικά στρατεύματα, όταν προστεθή εις αυτά έστω και μία ακόμη συναγωνίστρια. Ζηλευτή η θέσις αύτη, δεν θα ήθελες, κόρη μου, και συ να την καταλάβης; Ελπίζω το έργον της χάριτος να τελειώση εν σοι ενδόξως υπέρ της δόξης του Εσταυρωμένου. Τον Ιησούν μας, ω θύγατερ, να αγαπήσης και Αυτόν μόνον να λατρεύσης εν τη ζωή σου. Ο Ιησούς λοιπόν, ας είναι το πνευματικόν εντρύφημα της καρδίας σου και ποτέ μην ανταλλάξης αυτήν την αγίαν αγάπην με την κίβδηλον των επιγείων τερπνών, όσον και αν θελήση ο μάταιος κόσμος να σε βιάση. Γενού μαθήτρια του Ιησού, ως άλλη μυροφόρος προσφέρουσα ως μύρον πολύτιμον προς τον Διδάσκαλόν σου την παρθενικήν σου αγνότητα. Ως όνειρον παρέρχονται όλα τα γήϊνα και κανέν τούτου του κόσμου δεν μένει σταθερόν και αναλλοίωτον.
Προς τι λοιπόν να αγαπήσωμεν τα προσωρινά και εφήμερα από τα αιώνια και αεί διαμένοντα; Ο θάνατος μας απειλεί ανά πάσαν στιγμήν, δια να μας παραπέμψη εις τον άλλον κόσμον και δη εις το κριτήριον του Θεού. Τι λοιπόν εναπομένει να κάμνωμεν ημείς; Τι άλλο, παρά να ετοιμαζώμεθα να δώσωμεν καλήν απολογίαν τω Θεώ, δι’ α ημαρτήσαμεν Αυτώ!
Κάθε σου σκέψις, που δεν είναι καλή αλλά αμαρτωλή, να την διώχνης μόλις εμφανισθή. Το όνομα του Ιησού μας μνημόνευσε συνεχώς, διότι τούτο το αγιώτατον όνομα θα σου δώση την νίκην κατά της ποικίλης αμαρτίας.
Από το βιβλίο ΠΑΤΡΙΚΑΙ ΝΟΥΘΕΣΙΑΙ του Γέροντος Εφραίμ
Ψηφιοποίηση κειμένου Κώστας Αργυρακόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου