ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β΄
Περί θλίψεων, πόνων και κόπων
Περί θλίψεων, πόνων και κόπων
34 ) Επιστολή
Eύχομαι, παιδί μου, να έχης ειρήνην κατ’ άμφω, διότι τι ωραιότερον ειρήνης ψυχής και υγείας σώματος! Αμφότερα ποιούν ευχάριστον την ζωήν του ανθρώπου, εν τη απουσία των όμως, κλύδων βαρύς χειμάζει και το πλοιάριον πελαγίζει μέσα εις τα αφρισμάνα κύματα. Πόσες προσευχές δεν αναπέμπονται τότε! Αλλά ο Κύριος, όταν ήτο εις την παρούσαν ζωήν, παρομοίαν τρικυμίαν συνήντησε: «και επετίμησε τω ανέμω και τη θαλάσση και γέγονε γαλήνη μεγάλη» ( Μάρκ. 4,39 ). Αυτόν τον ειρηνοποιόν Κύριον και Δεσπότην ας επικαλούμεθα, όταν μας καταλαμβάνη κλύδων πνεύματος, τέκνον, και πιστεύω, όταν μετά πίστεως τον επικαλεσθώμεν, θα σπεύση εις βοήθειάν μας, και θα είπη : «Ιδού εγώ, πάρειμι».35 ) Επιστολή
Ευλογημένη κόρη, ο Κύριος έστω μετά σου. Έλαβα το γραμματάκι σου, μη λυπήσαι τόσον πολύ, παιδί μου, μέτρον χρειάζεται εις όλα, διότι από το πολύ κλάμα χειρότερα θα γίνεσαι, διότι τα νεύρα δεν αντέχουν πολλήν λύπην και στενοχωρίαν. Πρόσεχε να είσαι ταπεινή και προσεκτική, και να μη λυπής την Γερόντισσαν, αλλά ό,τι σου είπη κάνε το με πίστιν, και θα ίδης θαυματουργικά το χέρι του Θεού να σε θωπεύη! Μη ξεφεύγης από τον ίσιον δρόμον, δια να μην έχης τους ελέγχους της συνειδήσεώς σου να σε βασανίζουν. Προσπάθησε, καλό μου παιδί λίγο να διορθωθής, κόπτουσα παν θέλημά σου
και πρόσεχε να μη κάνης πράγματα χωρίς ευλογίαν, αλλά να ερωτάς την Γερόντισσαν εις ό,τι θέλεις, και αν εις μερικά δεν σου επιτρέπη, κάνε υπομονήν, διότι τότε φαίνεται η γνησία αγάπη σου προς τον Χριστόν. Διότι αν όλα τα θελήματα, μας κάνουν οι προεστώτες, τότε ποίον είναι εκείνο, που λέγεται εκκοπή θελήματος; Ναι, παιδί μου, βίαζε τον εαυτόν σου, γνωρίζω από τι υποφέρεις και πόσον υποφέρεις, αλλά χρειάζεται υπομονή, διότι και ο Χριστός μας υπομονήν έκαμνε, όταν αμαρτάναμε εμπρός Του και μας επερίμενε εις μετάνοιαν. Εύχομαι η Παναγία μας να σε παρηγορή πάντοτε και να δροσίζη την ψυχούλα σου. Αμήν.
36 ) Επιστολή
Ευλογημένο μου τέκνον, ο Θεός της αγάπης μαζί σου. Υπόμεινον τα πάντα, διότι εκ πάντων πρόκειται να κομίσης ωφέλειαν. Σε αγαπά ο Χριστός μας, δια τούτο και σε επισκέπτεται τόσον πολύ και συνεχώς. Αν δεν σε ηγάπα, θα σε εγκατέλειπε και θα εχάνεσο, ενώ τώρα ζης και αγωνίζεσαι. Άσχετα αν υποφέρης πρόσχαιρα, συ τα αιώνια σκέψου και μελέτα, και αυτά θα σε ανακουφίζουν και θα σε δροσίζουν εις το καύμα της σκληράς δοκιμασίας. Περνάς το καμίνι, που λαμπικάρει τας ψυχάς που έχουν αφιερωθή. Λοιπόν θάρσει και χαίρε, ότι δι’ αυτού θα καθαρισθή η ψυχή σου, όπως δέξηται τον
αγνότατον Κύριον. Ταπεινώσου και αγάπα τους πάντας δι’ αγάπην Χριστού και ούτω σώζεσαι.
Σε αφήνω εις την ειρήνην και την αγάπην του Θεού.
Με αγάπην πατρός. Γέροντας.
37 ) Επιστολή
Βασανισμένο μου παιδί, ειρήνη και γαλήνη εις την ψυχούλα σου να χαρίση η Παναγία μας. Έλαβα το γράμμα σου, σε επόνεσα πολύ, κάμνε υπομονήν, παιδί μου, ο Θεός δεν θα σε αφήση. Θα αλλάξη η κατάστασίς σου, αλλοίωσις είναι, έτσι έχει χαράξει ο Θεός τον βίον εκάστου ανθρώπου, το να υποφέρη εις αυτόν τον κόσμον, δια να εύρη εις τον άλλον, τον μακάριον κόσμον, ανάπαυσιν και χαράν.
Εδώ, τέκνον μου, ας πληρώσωμεν τα χρέη των αμαρτιών μας εν υπομονή και καρτερία, και μετά τον θάνατον γενικής ελευθερίας να αξιωθώμεν.
Μη στενοχωρήσαι, μη τα βάζης μέσα σου, τα νεύρα σου, δημιουργούν αυτάς τας αλλοιώσεις και σε πλανούν πως δεν έχεις στοργήν κ.λ.π. Θα περάσουν και τότε με δάκρυα θα αναγνωρίζης πόσον λανθασμένα έκρινες τα πράγματα. Εύχομαι ο Θεός να σου χαρίση υπομονήν μέχρι τέλους.
38 ) Επιστολή
Ευλογημένο μου παιδί, εύχομαι ο Ουράνιος Πατέρας να σου χαρίση διάκρισιν, ώστε να ημπορής να διακρίνης την αλήθειαν από το ψεύδος του διαβόλου. Δια τον πρώτον λογισμόν που μου γράφεις σου απαντώ: Ο Ιώβ δεν ήτο άμεμπτος; Δεν το εδήλωσεν ο Θεός αυτό; Διατί τότε επέτρεψε τέτοιους πειρασμούς, ώστε να φθάση ο άνθρωπος εις τοιαύτην δύσκολον θέσιν, που να καταρασθή την ημέραν της γεννήσεώς του; Αλλά παράλληλα και να τον διδάξη βέβαια, διότι έτσι συνηθίζει ο Κύριος, πρώτα να πειράζη και μετά να δείχνη την αγάπην Του. Η αγάπη του Θεού δεν φαίνεται μόνον όταν θωπεύη, αλλά και όταν ραπίζη. Αν μας ραπίζη ο Ουράνιος Πατέρας, φανερώνει με αυτό ότι μας αγαπά. Εις τους εν θλίψει, το Πνεύμα του Θεού κατοικεί. Εις τους εν αναπαύσει το πνεύμα του διαβόλου. Μας παιδεύει πρόσκαιρα, δια να μας αναπαύση αιώνια και να μας προσθέση βάρος αιωνίου δόξης! Αν δεν μας ελογίζετο παιδιά Του ο Θεός, δεν θα μας έστελνε πειρασμούς, αλλά θα μας άφηνε έτσι, αμορφώτους πνευματικώς, χωρίς καμμίαν πρόνοιαν. Εις τον άλλον κόσμον ο Κύριος εις μορφωμένους ψυχικώς και εις σοφούς εις τα πνευματικά παλαίσματα, θα δώση σπουδαίας θέσεις κοντά Του, και επειδή και ημάς τους ελεεινούς μας αγαπά και θέλει να μας τιμήση, δι' αυτό εδώ μας μορφώνει πνευματικώς, εις το Πανεπιστήμιον της μοναχικής σχολής. Αλλ' ημείς άπειροι εις την θείαν Πρόνοιαν, τα βάζουμε με τον Θεόν, διατί να μας στέλλη πειρασμούς και προσβάλλουμε την αιωνίαν ευτυχίαν μας μς την αγνωσίαν μας. Η πνευματική μόρφωσις συνίσταται εις την απαλλαγήν των παθών και δη του εγωϊσμού. Λοιπόν, παιδί μου, ας αγωνισθώμεν να μην κατακρίνωμεν, να λέμε: "ευλόγησον και νάναι ευλογημένον". Να έχωμεν αγάπην γνησίαν, και πότε έχομεν αγάπην γνησίαν; Όταν δεν κατακρίνωμεν τον άλλον, αλλά τον δικαιολογούμεν.
39 ) Επιστολή
Μη χάνης το θάρρος σου, παιδί μου. Αι στερήσεις, που υπομένομεν, αποβλέπουν εις το να μας ετοιμάσουν την αιώνιαν απόλαυσιν του Ουρανού! Ημείς εν γνώσει μας υστερούμεθα τα ηδονικά της ζωής αυτής δια την αγάπην του χριστού μας. Αν θέλωμε τα απολαμβάνομεν ελεύθερα, αλλά εκούσια δεν τα δεχόμεθα, δια να μας δοθή η ερασμία αγάπη του υπεργλυκυτάτου Ιησού μας.
Ημείς, κόρη μου, έχομεν Νυμφίον αθάνατον και αιώνιον, που διατηρεί την δόξαν της παρθενίας αθάνατον. Άγγελοι εκλήθημεν να γίνωμε, κόρη μου αγαπητή, και δεν θα στερηθώμεν τα ηδονικά, τα αμαρτωλά; Δεν του αξίζει του Ιησού μας να στερηθώμεν τα βρωμερά δια την θεϊκήν Του αγάπην;
Λοιπόν αγωνίσου αξίως της κλήσεως με ανδρείαν. Οι μάρτυρες έχυσαν το αίμα των δια την αγάπην του Χριστού μας, και ημείς να μη αντισταθώμεν εις μίαν συχαμεράν ηδονήν, κάλπικην;
Δόξασε τον Θεόν εις το σώμα σου και εις την ψυχήν σου. Αγών μέχρι εσχάτων. Έρωσο, κόρη μου.
Ο Πατέρας σου.
40 ) Επιστολή
Mακάριος λοιπόν, τέκνον μου, όστις τα θλιβερά της παρούσης ζωής τα διέρχεται μεθ’ υπομονής και ευχαριστίας προς τον Θεόν, ο Οποίος δια των τοιούτων λυπηρών προπαρασκευάζει την αθάνατον ψυχήν, όπως την καταστήση αξίαν των αιωνίων αγαθών της Βασιλείας Του. Παιδεύει επί το συμφέρον, όπως μεταλάβωμεν της αγιότητος Αυτού. Βάρος αιωνίου δόξης θησαυρίζει δια των διαφόρων θλίψεων εις τους αγαπώντας Αυτόν πιστούς δούλους Του.
Δια τούτο δεν χρειάζεται, ούτε συμφέρει να αγανακτώμεν εν καιρώ παιδείας Κυρίου, αλλά με ταπείνωσιν και υπακοήν να υπομένωμεν τα πάντα. Και τούτο, διότι η παιδεία Κυρίου έχει σκοπόν να μας χαρίση την πολυτιμοτάτην υγείαν της ψυχής μας.
Όπως ο ιατρός παιδεύη τον ασθενή με εγχειρήσεις, με πικρά φάρμακα, με εκκοπήν των μελών του σώματος κ.λ.π., με σκοπόν βέβαια να τον θεραπεύση και ουχί να τον τυραννά από κακίαν, ούτω και ο Θεός, ως Ιατρός των ψυχών και των σωμάτων ημών, μας θεραπεύει με παντιειδή φάρμακα, θλίψεις και πόνους, όπως μας χαρίση την ψυχικήν υγείαν, που είναι το πλέον αγαθόν που υπάρχει. Αλλ’ όσοι αγανακτούν και δεν υπομένουν, ως και εγώ, αυτοί χάνουν την ψυχικήν ωφέλειαν και έτσι μόνον, τους πόνους κερδίζουν. Εφ’ όσον λοιπόν ο Θεός κατά τέτοιον θαυμαστόν τρόπον μας σώζει, έχομεν χρέος απαραίτητον να Τον ευχαριστώμεν αδιαλείπτως και να ευλογώμεν το Πανάγιον Όνομά Του. Και τούτο όχι μόνον με τα στόμα, αλλά κυρίως με τα έργα μας, ώστε κανένα έργο μας να μη προσβάλλει την Θείαν μεγαλειότητα. Διότι, εάν με τα χείλη μας Τον ευλογώμεν και με τα έργα μας Τον υβρίζωμεν, τότε εμπαίζομεν Τούτον.
Ας προσπαθήσωμεν να μη λυπώμεν τον Χριστόν μας εν ουδενί πταίσματι, ώστε να επαναπαυθή το Άγιον Πνεύμα εις τας ψυχάς μας. Αμήν .
Από το βιβλίο ΠΑΤΡΙΚΑΙ ΝΟΥΘΕΣΙΑΙ του Γέροντος Εφραίμ
Ψηφιοποίηση κειμένου Κώστας Αργυρακόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου