Ποιμαντορική Εγκύκλιος. Μητροπολίτου Αιτωλίας Κοσμά

ΕΛΛΗΝΙΚΗ  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΙΕΡΑ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

ΑΙΤΩΛΙΑΣ  ΚΑΙ  ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ

Ἀρχιεπ. Δαμασκηνοῦ 10

302 00 ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΝ

Τηλ: 26310-22322, 22421

Fax: 26310-28701

e_mail: imaa@otenet.gr

Ἐν Ἱερᾷ Πόλει Μεσολογγίου τῇ 20ῇ Φεβρουαρίου 2014

Ἀριθ. Πρωτ.: 189

Ποιμαντορικη Εγκυκλιος

ΚΟΣΜΑΣ

Ο  ΧΑΡΙΤΙ  ΘΕΟΥ  ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ  ΚΑΙ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

ΤΗΣ  ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ  ΑΙΤΩΛΙΑΣ  ΚΑΙ  ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ

Πρός  τό  Χριστεπώνυμον  Πλήρωμα

τῆς  καθ’ ἡμᾶς  Ἱερᾶς  Μητροπόλεως

            Ἀγαπητοί,

            Εἰσήλθαμε καί ζοῦμε τό ἅγιο καί ψυχοσωτήριο Τριώδιο. Ἤδη ὁλοκληρώνεται τό προπαρασκευαστικό στάδιο, τό ὁποῖο ἄρχισε τήν Κυριακή τοῦ Τελώνου καί τοῦ Φαρισαίου καί τελειώνει τήν Κυριακή τῆς Τυρινῆς, δηλαδή σήμερα.
Ἀπό αὔριο ἀρχίζει ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Ἀρχίζει ἡ πιό κατανυκτική περίοδος τοῦ λειτουργικοῦ μας ἔτους καί ἑορτολογίου.

            Ἡ ἁγία μας Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ὀνομάζει τήν Μεγ. Τεσσαρακοστή «Στάδιο ἀρετῶν». Σήμερα, μέ τήν θεόπνευστη ὑμνογραφία της, μᾶς κάλεσε ὅλους μας νά εἰσέλθουμε ὁλοπρόθυμα στό πνευματικό αὐτό στάδιο καί νά ἀγωνισθοῦμε.

            Νά ἀγωνισθοῦμε γιά νά ἁγνίσουμε τήν ψυχή μας. Νά καθαρίσουμε τήν ἀθάνατη ψυχή μας «ἀπό παντός μολυσμοῦ σαρκός καί πνεύματος» διά τῆς εἰλικρινοῦς μετανοίας καί τῆς νήψεως. «Πολλά γάρ πταίομεν ἅπαντες» (Ἰακ. γ’,3). Ἀπό αὐτή τήν πρώτη καί καθαρά ἑβδομάδα νά ἀρχίσουμε μέ ὁλοπρόθυμη διάθεσι καί θέλησι, τόν ἀγῶνα γιά τόν ἐξαγνισμό τῆς ψυχῆς μας. Τά μεγάλα γεγονότα τῆς σωτηρίας μας, τά ἄχραντα πάθη τοῦ Κυρίου μας καί ἡ Ζωηφόρος Ἀνάστασίς Του εἶναι ἐμπρός μας. Ἡ εἰλικρινής, ἡ συνειδητή, ἡ ἀποφασιστική μετάνοια θά διορθώσῃ τά σφάλματά μας, θά μᾶς ἀνακαινίσῃ, θά μᾶς συμφιλιώσῃ μέ τούς συνανθρώπους μας, θά ἀνυψώσῃ τήν ψυχή μας, θά τήν καταστήσῃ κατοικητήριον Θεοῦ.

            Νά ἀγωνισθοῦμε ἀξιοποιώντας τήν ἐγκράτεια καί τή νηστεία. Τή νηστεία τῶν παθῶν, ἀλλά καί τῶν τροφῶν. Ὁ θεσμός τῆς νηστείας τῶν τροφῶν δέν εἶναι ἀνθρωποΐδρυτος. Νά τό συνειδητοποιήσουμε καί νά ὁμολογήσουμε αὐτή τήν ἀλήθεια: Ἡ νηστεία εἶναι θεοΐδρυτος θεσμός. Ἡ νηστεία τῶν τροφῶν εἶναι τόσο παλαιά ὅσο ἡ παρουσία τῶν ἀνθρώπων στή γῆ. Εἶναι ἐντολή καί προτροπή τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ γιά νά ὠφελεῖται ὁ χριστιανός.

            Δέν ἐπιβάλλει ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μας τή νηστεία σάν φορτίο βαρύ καί δυσβάστακτο στούς ὤμους τῶν χριστιανῶν. Οὔτε ὑποχρεώνει τούς ἀσθενεῖς, τούς ἔχοντας λόγους ὑγείας στήν πέρα ἀπό τίς δυνάμεις τους νηστεία. Ὁ 69ος Ἀποστολικός Κανόνας ἐξαιρεῖ τούς ἀσθενεῖς ἀπό τή νηστεία. Τούς ὑγιεῖς καλεῖ ἡ μητέρα Ἐκκλησία νά νηστεύσουν.

            Ὅταν νηστεύουμε κυριαρχοῦμε ἐπί τοῦ παλαιοῦ μας ἑαυτοῦ, ἐνισχύουμε τή καλή θέλησί μας ὥστε νά χαλιναγωγῇ τά πάθη. Δέν εἶναι ἄρνησι καί καταπίεσι ἡ νηστεία, δέν εἶναι στέρησι καί ζημία. Εἶναι θέσι καί ἐλευθερία καί ἀποβλέπει στήν ἐξάγνισί μας καί στή δημιουργία τῶν προϋποθέσεων γιά μία ἀληθινή ζωή χάριτος καί ἁγιασμοῦ.

            Τόν ἐξαγνισμό, μέ τήν μετάνοια, τή νῆψι, τήν ἐγκράτεια, τή νηστεία μᾶς καλεῖ ὁ Κύριος νά κατορθώσουμε, ἐνισχυμένοι καί μέ τήν πύκνωσι τῶν ἱερῶν ἀκολουθιῶν, τήν προσευχή καί τή μυστηριακή ζωή μας.

            Ἐδῶ ἄς προσέξουμε, ἀγαπητοί! Τίς ἡμέρες αὐτές, αὐτό τόν ἅγιο σκοπό ἔρχεται νά ματαιώσῃ ἡ κοσμική, ἀντιπνευματική καί ἀντιεκκλησιαστική συμπεριφορά τοῦ χωρίς Θεοῦ κόσμου.

            Μέ τήν ἔναρξι τοῦ κατανυκτικοῦ Τριωδίου, γιά νά χειραγωγηθοῦν οἱ χριστιανοί στόν πνευματικότερο ἀγῶνα, ἐπιστρατεύει καί ὁ διάβολος τά ὄργανά του γιά νά δραστηριοποιήσῃ καί νά ἀντιπαραθέσῃ τίς ἀντιπνευματικές καρναβαλικές ἐκδηλώσεις του.

            Σέ πόλεις καί χωριά, δυστυχῶς καί στά σχολεῖα μας καί στά νηπιαγωγεῖα μας ἀκόμη, οἱ ἐκδηλώσεις αὐτές ἀφαιροῦν τό πρόσωπο ἀπό τούς χριστιανούς καί βάζουν προσωπεῖα γιά νά ὑπηρετήσουν ἐνεξέλεγκτα τήν ἁμαρτία, νά προωθήσουν τήν κραιπάλη καί τή μέθη, τή λαγνεία καί τή χυδαιότητα, τή σαρκολατρεία καί τήν ἀκολασία, τή διαστροφή καί τήν ἐξαθλίωση τῆς ἀνθρωπίνης ψυχοσωματικῆς ὀντότητος.

            «Ἡ ἐπιθυμία τῆς σαρκός, ἡ ἐπιθυμία τῶν ὀφθαλμῶν καί ἡ ἀλαζονεία τοῦ βίου…» (Α’ Ἰωαν. β’, 16) γίνονται λατρεία τῶν πολλῶν καί μάλιστα τῆς νεότητος. Πεθαίνει ἡ σωφροσύνη, χάνεται ἡ ἁγνότης, γίνεται χλεύασμα ἡ σεμνότης, συντρίβεται ἡ οἰκογενειακή ἑνότητα, μαθητεύουν οἱ νέοι καί οἱ νέες στήν ἀσέβεια, στήν ἀποτίναξι τῆς ἐντροπῆς, στήν ἐκμάθησι τῆς σαρκολατρείας. Μαζί μέ ὁλα αὐτά ὕβρεις καί χυδαιολογίες, εἰρωνεῖες καί χλευασμοί τῶν ὁσίων καί τῶν ἱερῶν τῆς ὀρθοδοξίας καί τῆς πατρίδος μας, χλευασμοί τῆς ἱερωσύνης καί τῶν ἁγίων μυστηρίων.

            Παρακολουθώντας κανείς τά ξεφαντώματα, ὅπως λένε τῶν καρναβαλικῶν ἐκδηλώσεων, διερωτᾶται, ἄν ἔμεινε ἀκόμη μέσα μας ἱερό καί ὅσιο, κάτι πού μοιάζει μέ ἀνθρωπισμό, κάτι πού ὑπενθυμίζει πατρότητα, μητρότητα, ἑλληνορθόδοξη νεότητα, ἑλληνική λεβεντιά.

            Ἀγαπητοί, ὡς πνευματικός πατέρας, παρακαλῶ καί ἱκετεύω ὅλους καί ὅλες σας. Ἄς ἀναλογισθοῦμε τήν ἱερότητα τῶν ἡμερῶν αὐτῶν καί τόν πανάγιο σκοπό τοῦ πνευματικοῦ ἀγῶνος, τόν ὁποῖο ὅλοι μας ὀφείλουμε νά διεξάγουμε.

            Ἄς φέρουμε ἐμπρός μας, στό νοῦ καί στήν καρδιά μας, τόν αἱματωμένο Σταυρό τοῦ Κυρίου μας, τόν ὁποῖο σέ λίγες ἑβδομάδες θά κληθοῦμε νά προσκυνήσουμε. Ἄς ἀναλογισθοῦμε τήν εὐθύνη τήν ὁποία ἔχουμε ὡς κληρικοί, γονεῖς καί ἐκπαιδευτικοί ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.   

            Πρῶτα, ἄς ἀπομακρύνουμε τόν ἑαυτό μας ἀπό κάθε εἰδωλολατρική καρναβαλική ἐκδήλωσι. Ὅσοι ἔχουν ἐμπλακῇ στή διοργάνωσι τῶν ἐκδηλώσεων αὐτῶν, ἔστω καί τήν τελευταία στιγμή, ἄς ἀπομακρύνουν τόν ἑαυτό τους. Μήν ἐπισύρουν τήν ὀργή τοῦ Θεοῦ ἐπάνω τους.

            Τά μέλη τῶν συλλόγων γυναικῶν, ἄς σκεφθοῦν τόν ἑαυτό τους. Εἶναι μητέρες γιά νά ἐμπνέουν τήν σωφροσύνη καί τή σεμνότητα, ὄχι γιά νά προάγουν καί να σπρώχνουν τά παιδιά τους στήν ἀσχημοσύνη.

            Οἱ ὑπεύθυνοι φορεῖς ἄς ἀναλογισθοῦν πάλι τήν εὐθύνη τους. Οἱ συνάνθρωποί μας πεινοῦν καί γυμνητεύουν, λιμοκτονοῦν καί τρέφονται ἀπό τά συσσίτια τῆς Ἐκκλησίας μας. Πῶς ὅλοι αὐτοί, οἱ ὁποῖοι ὀργανώνουν καρναβαλικές ἐκδηλώσεις, σπαταλοῦν τόσα ποσά γιά τήν ἁμαρτία καί δέν σκέπτονται τούς ἐνδεεῖς καί ἐμπεριστάτους συμπολίτες τους;

            Ἀγαπητοί, ἐλᾶτε ἐφέτος νά ποῦμε «ὄχι» σέ αὐτές τίς ἀντιπνευματικές καί ψυχοφθόρες ἐκδηλώσεις. Ἡ πατρίδα μας κινδυνεύει, μήν προκαλοῦμε τήν ὀργή τοῦ Θεοῦ. Ἄς μείνουμε ἀγωνιζόμενοι μέσα στό πνευματικό στάδιο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Ἄς ζήσουμε ἐντονώτερα τήν ἁγιοπνευματική ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας.

            Ὅσοι ἀγαπᾶμε τό Θεό, ἄς ἀπομακρυνθοῦμε ἀπό κάθε ἐκδήλωσι ξένη πρός τό θέλημα τοῦ Θεοῦ μας καί ἄς προσευχώμαστε νά φέρῃ ὁ Κύριος τήν μετάνοια καί στούς ἐχθρούς καί πολεμίους τῆς Ἐκκλησίας μας.     

     

Μέ πατρική ἀγάπη

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ  ΚΑΙ  ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ  ΚΟΣΜΑΣ