Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου. Λόγοι Β΄ Μέρος Τρίτο Κεφάλαιο 1ον.1)«Ύπουλος τρόπος εισαγωγής του σφραγίσματος » 2)«Σφράγισμα ίσον άρνηση»

Λόγοι Β΄

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

 Τά σημεία των καιρών
«Ύπουλος τρόπος εισαγωγής του σφραγίσματος  »

Σιγά-σιγά, μετά τήν κάρτα καί τήν ταυτότητα, δηλαδή τό «φακέλωμα», θά προχωρήσουν πονηρά στο σφράγισμα. Με διάφορα πονηρά μέσα θα κάνουν εκβιασμούς, γιά να δέχωνται οί άνθρωποι το σφράγισμα στο μέτωπο ή στο χέρι.
Θα στριμώξουν τα πράγματα και θά πουν: «Μόνο με τις κάρτες θά κινήσθε· τα χρήματα θά καταργηθούν». Θά δίνη κανείς την κάρτα στο κατάστημα και θά ψωνίζη, και ό καταστηματάρχης θά παίρνη τά χρήματα άπό τήν Τράπεζα.
Όποιος δεν θά εχη κάρτα, δεν θά μπορή ούτε νά πουλάη ούτε νά άγοράζη.
Άπό τό άλλο μέρος θά αρχίσουν νά διαφημίζουν «τό τέλειο σύστημα», τό σφράγισμα μέ ακτίνες λέιζερ μέ τό 666 στο χέρι ή στο μέτωπο, πού δεν θά διακρίνεται εξωτερικά.
Συγχρόνως στην τηλεόραση θά δείχνουν ότι ό τάδε πήρε τήν κάρτα του τάδε και του πήρε τά χρήματα άπό τήν Τράπεζα και θά λένε συνέχεια: «Πιο σίγουρο είναι τό σφράγισμα μέ ακτίνες λέιζερ στο χέρι ή στο μέτωπο, γιατί μόνον ό κάτοχος ξέρει τό νούμερο του.
Τό σφράγισμα είναι τό τελειότερο σύστημα. Ούτε τό κεφάλι μπορεί νά πάρη ό άλλος ούτε τό χέρι ούτε τό σφράγισμα τό βλέπει».
Γι' αυτό αφήνουν τώρα τους ληστές, τους κακοποιούς, νά οργώνουν. Δεκαπέντε Κελλιά λήστεψαν εκεί γύρω στις Καρυές. "Έναν τον σκότωσαν, γιά νά τόν ληστέψουν.
Έτσι θά βρή τότε ευκαιρία ό καθένας νά καταπάτηση και νά πάρη ό,τι θέλει. Ας πούμε, αν θέλη νά καταπάτηση ενα χωράφι, θά πή ότι ήταν δήθεν τού παππού του ή ότι τό είχε νοικιάσει κάποτε γιά βοσκοτόπι, οπότε άντε νά βρής άκρη.
Θά πουν μετά οί αρμόδιοι: «Δυστυχώς δεν μπορούμε νά τους ελέγξουμε· ό έλεγχος μόνο μέ τό
κομπιούτερ μπορεί νά γίνη», και θά προχωρήσουν στο σφράγισμα. Θά χτυπάη μετά τό κομπιούτερ, θά βλέπη αν είσαι σφραγισμένος, γιά νά σε εξυπηρέτηση ή όχι.
Τά τριάμισι χρόνια[1] θά είναι δύσκολα και θά την πληρώσουν μερικοί πού δεν θά συμφωνήσουν μέ αυτό το σύστημα. Γι' αυτούς όλο και κάποια αιτία θά βρίσκουν και θά τους κλείνουν στην φυλακή. Μετά έναν χρόνο θά τους πηγαίνουν σε άλλη πόλη γιά ανακρίσεις, για νά περάσουν άπό άλλο δικαστήριο· από την μιά πόλη στην άλλη.
Ύστερα θά πουν: «Μας συγχωρής, είσαι αθώος. Αν ήσουν σφραγισμένος, θά το ελέγχαμε σέ ένα λεπτό. Τώρα δεν μπορούμε νά κάνουμε τόν έλεγχο».
- Γέροντα, θά μπορούν νά επιβάλουν μέ την βία το σφράγισμα;
- Μέχρι εκεί ή... ευγένεια τους δεν θά φθάση! Θά είναι ευγενείς, γιατί θά είναι... Ευρωπαίοι. Θά δείξουν ανωτερότητα. Δέν θά βασανίζουν τους ανθρώπους, αλλά δέν θά μπορή νά ζήση ό άνθρωπος, αν δέν εχη τό σφράγισμα. Θά λένε: «Χωρίς τό σφράγισμα ταλαιπωρείσθε!

Αν τό δεχόσασταν, δέν θά δυσκολευόσασταν». Ούτε χρυσά νομίσματα ούτε δολλάρια, αν έχη, θά μπορή νά τά χρησιμοποιή. Γι' αυτό, αν φροντίση κανείς νά ζή άπό τώρα απλά, λιτά, θά μπορή νά ζήση εκείνα τά χρόνια. Νά εχη κανένα χωραφάκι, γιά νά μπορή νά καλλιεργήση λίγο σιτάρι, πατάτες.
Νά βάλη λίγα έλαιόδενδρα, και τότε μέ κανένα ζώο, καμμιά κατσίκα, λίγες κόττες θά μπορή νά αντιμετώπιση τις ανάγκες τής οικογενείας του.
Γιατί και προμήθειες νά κάνης, δέν ωφελεί πολύ, άφοϋ και τά τρόφιμα δέν κρατούν χαλούν γρήγορα. Φυσικά, τό στρίμωγμα θά διαρκέση λίγο, τρία-τριάμισι χρόνια[2]. Θά συντομευθουν οι ήμερες γιά τους εκλεκτούς[3]. Δέν θά καταλάβουν πότε θά περάσουν. Ό Θεός δέν θά άφήση αβοήθητο τόν άνθρωπο.
- Γέροντα, σ' αυτά τά δύσκολα χρόνια θά έπέμβη ό Χριστός;
- Ναί. Έδώ, βλέπεις, σέ έναν αδικημένο πού έχει καλή διάθεση, επειδή δικαιούται την θεία βοήθεια, παρουσιάζονται πολλές φορές οι Άγιοι, ή Παναγία, ό Χριστός, για να τον σώσουν, πόσο μάλλον τώρα πού θά βρίσκεται σέ τόσο δύσκολη κατάσταση ό καημένος ό κόσμος.
Τώρα μια μπόρα θά είναι, μιά μικρή κατοχή του αντίχριστου σατανά. Θά φάη μετά μιά σφαλιάρα από τόν Χριστό, θά συγκλονισθούν όλα τά έθνη και θά ερθη ή γαλήνη στον κόσμο γιά πολλά χρόνια. Αυτήν τήν φορά θά δώση ό Χριστός μιά ευκαιρία, γιά νά σωθή το πλάσμα Του.
Θά άφήση το πλάσμα Του ό Χριστός;
Θά παρουσιασθή στο αδιέξοδο των ανθρώπων, γιά νά τους σώση από τά χέρια τοϋ Αντίχριστου. Θά επιστρέψουν στον Χριστό και θά ερθη μιά πνευματική γαλήνη σέ ολην τήν οικουμένη γιά πολλά χρόνια.
Μερικοί συνδυάζουν με αυτήν τήν επέμβαση τού Χριστού τήν Δευτέρα Παρουσία. Έγώ δεν μπορώ νά το πώ. Ό λογισμός μού λέει οτι δέν θά είναι ή Δευτέρα Παρουσία τού Χριστού, όταν ερθη ώς Κριτής, άλλα μιά επέμβαση τού Χριστού, γιατί είναι τόσα γεγονότα πού δέν έχουν γίνει ακόμη.
Θά έπέμβη ό Χριστός, θά δώση μιά σφαλιάρα σέ όλο αυτό το σύστημα, θά πατάξη όλο το κακό και θά το βγάλη σέ καλό τελικά. Θά γεμίσουν οι δρόμοι προσκυνητάρια.
'Έξω τά λεωφορεία θά έχουν εικόνες. Θά πιστέψουν όλοι οι άνθρωποι. Θά σέ τραβάν, γιά νά τους πής γιά τόν Χριστό! Έτσι θά κηρυχθή το Ευαγγέλιο σέ ολόκληρη τήν οικουμένη[4] και τότε ό Χριστός θά ερθη ώς Κριτής νά κρίνη τόν κόσμο. Άλλο Κρίση, άλλο μία επέμβαση τού Χριστού, γιά νά βοηθήση το πλάσμα Του.

«Σφράγισμα ίσον άρνηση»

Ένώ ξεκάθαρα ό Ευαγγελιστής Ιωάννης αναφέρει στην Αποκάλυψη γιά το χάραγμα[5], μερικοί δέν καταλαβαίνουν. Τί να τους πής; Ακούει δυστυχώς κανείς ένα σωρό ανοησίες του μυαλού από ορισμένους σημερινούς «Γνωστικούς».
Ένας λέει: «Έγώ θα δεχθώ την ταυτότητα μέ το 666 και θα βάλω και έναν σταυρό». Άλλος: «Έγώ θα δεχθώ το σφράγισμα στο μέτωπο και θά κάνω και έναν σταυρό στο μέτωπο...» και ένα σωρό παρόμοιες ανοησίες.
Νομίζουν οτι θά άγιασθοϋν μέ αυτόν τον τρόπο, ενώ αυτά είναι πλάνες. Ένας δεσπότης μοϋ είπε: «Έγώ εκεί πού θά υπογράψω θά βάλω δίπλα έναν σταυρό. Δέν Τον αρνούμαι τον Χριστό, απλώς εξυπηρετούμαι». «Εντάξει, τού λέω, έσύ είσαι δεσπότης και βάζεις στο όνομα σου λόγω ιδιότητος έναν σταυρό· ό άλλος είναι αρχιμανδρίτης και βάζει και αυτός λόγω ιδιότητος έναν σταυρό. Ό κόσμος τί θά κάνη;».
Το βρώμικο δέν αγιάζεται. Το καθαρό νερό δέχεται την Χάρη και γίνεται αγιασμός. Τά ούρα δέν γίνονται αγιασμός. Ή πέτρα μέ θαύμα γίνεται ψωμί. Ή ακαθαρσία δέν δέχεται αγιασμό.Επομένως, ό διάβολος, ό Αντίχριστος, όταν είναι στην ταυτότητα μας ή στο χέρι ή στο μέτωπο μας, μέ το σύμβολο του, δέν αγιάζεται, αν βάλουμε και έναν σταυρό.
Έχουμε την δύναμη τού Τιμίου Σταυρού, τού Αγίου Συμβόλου, την θεία Χάρη τού Χριστού, μόνον όταν διατηρούμε την Χάρη τού Αγίου Βαπτίσματος, μέ το όποιο απαρνούμαστε τόν σατανά, συντασσόμαστε μέ τον Χριστό και δεχόμαστε τό άγιο Σφράγισμα· «Σφραγΐς δωρεάς Πνεύματος Αγίου».
Βλέπεις, προχωράνε μέ μιά λογική... Θά βάλουν δίπλα έναν σταυρό, και εντάξει! Και ενώ βλέπουμε ότι ό Απόστολος Πέτρος εξωτερικά αρνήθηκε τόν Χριστό, άλλα και αυτό ήταν άρνηση[6], αυτοί αρνούνται τό άγιο Σφράγισμα του Χρίστου πού τους δόθηκε στο Άγιο Βάπτισμα, μέ τό νά δέχωνται την σφραγίδα του Αντίχριστου, καί λένε ότι έχουν μέσα τους τον Χριστό!!
- Γέροντα, αν κάποιος δεχθή τό σφράγισμα από άγνοια;
- 'Από αδιαφορία θα είναι. Τί άγνοια, όταν είναι ξεκάθαρα τά πράγματα; Καί νά μην ξέρη κανείς, πρέπει νά ένδιαφερθή, νά μάθη.
Άν πούμε ότι δεν ξέραμε, γι' αυτό δεχθήκαμε τό σφράγισμα, θά μας πή ό Χριστός: «Ύποκριταί, τό μεν πρόσωπον τον ουρανού γινώσκετε διακρίνειν, τά δέ σημεία των καιρών ον δύνασθε γνωναί;»[7]. 'Έστω καί εν αγνοία του νά σφραγισθή κάποιος, χάνει τήν θεία Χάρη καί δέχεται την δαιμονική ενέργεια. Βλέπεις, τό παιδάκι στο Άγιο Βάπτισμα, όταν ό ιερεύς τό βουτάη στο νερό, λαμβάνει τό Αγιο Πνεϋμα, χωρίς εκείνο νά τό ξέρη καί μετά κατοικεί μέσα του ή θεία Χάρις.

1. Βλ. Δαν. 9,27· 'Αποκ. 12,6 και 13,5. Βλ. επίσης ' Αγίου Ειρηναίου Λουγδούνων, Έλεγχος και ανατροπή της ψευδωνύμου γνώσεως εις βιβλία πέντε, Βιβλίο Ε', Sources Chretiennes 153, Paris 1969, σ. 323 και 387.
2. ο.π.
3. Βλ. Ματθ. 24,22 και Μάρκ. 13,20
4. Βλ. Ματθ. 24,22 και Μάρκ. 13,20
5. Βλ. Άποκ. 13,16 κ.έ.· 14, 9 κ.έ.· 16,2 και 20,4.
6. Βλ. Ματθ. 26,69-75· Μάρκ. 14,66-72· Λουκ. 22,54-62 και Ίω. 18,16-18 και 25-27.
7. Ματθ. 16, 3.

Απόσπασμα από τις σελίδες  185 -190 του βιβλίου:

       ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
                              ΛΟΓΟΙ  Β΄              

              ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ

                  ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ

       «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
                  ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ