Ἡ ἐνυπόστατος Σοφία τοῦ Θεοῦ. Τετάρτη Μεσοπεντηκοστῆς. Ἀρχ. Ἀθανασίου Μυτιληναίου

Ἡ ἐνυπόστατος Σοφία τοῦ Θεοῦ
Ἑορτὴ τῆς Μεσοπεντηκοστῆς (Ἰω.7,37-52 καὶ 8,12)

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου
Ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 24-5-2000

Ἀγαπητοί μου, καλῶς ἤρθατε. Χαιρόμαστε ποὺ ἤρθατε καὶ θὰ θέλαμε λίγα λόγια νὰ σᾶς ποῦμε· ὅπως συνηθίζουμε εἰς τοὺς ἐκδρομεῖς μας καὶ προσκυνητάς μας.
Ἀλλὰ μὴ λογαριάσετε ὅτι αὐτὰ ποὺ θὰ ποῦμε ὅτι θὰ εἶναι μία ὁμιλία. Ὄχι. Ἀλλὰ θὰ εἶναι ἕνα μάθημα. Ἕνα μάθημα

Ὑπομνηματισμὸς τῆς Ἀποστολικῆς περικοπῆς τῆς ἑορτῆς τῆς Μεσοπεντηκοστῆς ἀπὸ τὸν Ἱερὸ Χρυσόστομο

Ἑορτὴ τῆς Μεσοπεντηκοστῆς (Πράξ.14,6-18)

Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως

(Ὁμιλία Λ΄). «Συνιδόντες κατέφυγον εἰς τὰς πόλεις τῆς Λυκαονίας Λύστραν καὶ Δέρβην καὶ τὴν περίχωρον.
(Μόλις, ὅμως, αὐτοί το ἀντιλήφθηκαν, κατέφυγαν στὶς πόλεις της Λυκαονίας Λύστρα καὶ Δέρβη καὶ στὰ περίχωρά τους)» (Πράξ.14,6).
Ἐκεῖ ὅπου δὲν ἦταν δυνατὸν νὰ ἐξαφθεῖ ὁ θυμὸς τῶν Ἰουδαίων. Ὥστε καὶ στὰ χωριὰ μετέβαιναν, καὶ ὄχι μόνο στὶς πόλεις.
Πρόσεχε καὶ τὴν ἀφέλεια τῶν ἐθνικῶν, καὶ τὴν κακουργία τῶν Ἰουδαίων. Μὲ ἔργα ἔδειχναν ὅτι ἦταν ἄξιοι νὰ ἀκοῦνε τὸ κήρυγμά τους· τόσο πολὺ τοὺς τιμοῦσαν ἀπὸ τὰ θαύματα μόνο. Οἱ μὲν ἐθνικοὶ τοὺς τιμοῦσαν σὰν θεούς, οἱ δὲ Ἰουδαῖοι