Αφού εκφωνήθηκαν 10 ομιλίες από εισηγητές που, ως επί το πλείστον, ευλόγησαν το «δικαίωμα στην βλασφημία» σε μια εκκοσμικευμένη κοινωνία που έχει φονεύσει τον Θεό κατά συναυτουργία και από μεγίστη αδιαφορία, δόθηκε ο λόγος στους ακροατές, ώστε να διατυπώσουν ερωτήματα και να γίνει σχετική συζήτηση.
Σε αυτό το πλαίσιο ζήτησα το λόγο για να μπορέσω να κάνω μια σύντομη παρέμβαση ώστε να ακουσθεί και η πλευρά του Νίκου Παπαδόπουλου.
Κατ’ αρχάς, αρνήθηκα ότι ο βουλευτής βανδάλισε τα επίμαχα έργα, αφού η υλική τους υπόσταση έμεινε άθικτη και η μόνη ζημιά αφορούσε το προστατευτικό τους τζαμάκι.
Ακολούθως, επικαλέσθηκα τις συνταγματικές διατάξεις που αποδεικνύουν ότι το Σύνταγμά μας έχει θρησκευτικό-χριστιανικό αποτύπωμα και οι οποίες θα έπρεπε να είχαν ληφθεί υπ’ όψιν από εκείνους τους εισηγητές που προσέγγισαν την θεματική από νομική άποψη.
Δυστυχώς, η διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης κ. Συραγώ Τσιάρα προσπάθησε να μου αφαιρέσει τον λόγο σχεδόν στο λεπτό, αποδεικνύοντας ότι είχε αφόρητη δυσανεξία στο άκουσμα της αντίθετης επιχειρηματολογίας, η οποία δεν αναπτύχθηκε από τους προσκεκλημένους ομιλητές.
Σε αυτό το σημείο θύμισα στην κ. Τσιάρα ότι, την κρίσιμη ημέρα της αποκαθήλωσης των βλάσφημων «εικονισμάτων», έμεινα όμηρος στην Αντεθνική Τερατοθήκη επί 5 σχεδόν ώρες μαζί με τον βουλευτή, οπότε άξιζε να μου δοθεί χρόνος έστω ενός τριλέπτου για να αναπτύξω τις θέσεις μου.
Τότε η κ. Τσιάρα δέχθηκε να μου δώσει λίγο χρόνο παραπάνω, αλλά στην πραγματικότητα καιροφυλακτούσε με την πρώτη ευκαιρία να μου αφαιρέσει τον λόγο.
Βλέποντας, λοιπόν, ότι δεν θα μπορούσα να εκφράσω τις αντιρρήσεις μου σε όσα άκουσα από τους ομιλητές, επέλεξα να επικεντρωθώ σε ένα και μόνο ζήτημα:
Στον γκανζουφισμό, δηλ. στην πρακτική της αντιχριστιανικής προπαγάνδας που φέρεται να ξεκίνησε την δεκαετία του 1960 και περιγράφεται στο βιβλίο του αρχιμανδρίτη Χαράλαμπου Βασιλόπουλου «Τέρατα και Σημεία των Σκοτεινών Δυνάμεων» (εκδ. Ορθόδοξος Τύπος, Αθήνα 1968).
Εδώ ανήκει π.χ. η εικονογράφηση της Παναγίας με ντεκολτέ ή του Χριστού καθώς παίζει με ηλεκτρικό τρενάκι.
Το κρίσιμο ερώτημα που έθεσα υπό την πίεση της άκρως δημοκρατικής διευθύντριας της Αντεθνικής Τερατοθήκης κ. Τσιάρα ήταν το εξής:
Σχετίζεται ο γκανζουφισμός με τα έργα του κ. Κατσαδιώτη;
Φυσικά, η ερώτηση αυτή δεν απαντήθηκε ποτέ. Αντιθέτως, ένας από τους ομιλητές που εκλήθη να υπερασπιστεί την αντιχριστιανική προπαγάνδα της Αντεθνικής Τερατοθήκης με κατηγόρησε για προβοκάτσια, επειδή προσήλθα στην εκδήλωση έχοντας μαζί μου το βιβλίο του μακαριστού Χαρ. Βασιλόπουλου!
Δεν χωρεί, πλέον, καμία αμφιβολία ότι στην Ελλάδα η δημοκρατία υπάρχει μόνο στα χαρτιά. Γι’ αυτό και την επικαλούμαστε συνεχώς, ώστε να πείσουμε τον εαυτό μας και τους άλλους ότι είναι ακόμη ζωντανό κάτι που προ πολλού έχει πεθάνει.
Η θλίψη για το κατάντημα της Ελλάδος και, φυσικά, της Εθνικής Πινακοθήκης, που μετετράπη άνευ ντροπής σε Αντεθνική Τερατοθήκη, είναι ανείπωτη…
Άραγε, πόσο πάτο έχει ακόμη το αντεθνικό και αντιχριστιανικό βαρέλι των σκοτεινών δυνάμεων που κυβερνούν την Ελλάδα μας;
Τας Θύρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου