«Πολλές εἶναι οἱ ἐνέδρες πού στήνει ὁ διάβολος. Μέ τή φτώχεια δέν μπόρεσε νά κλονίσει τήν ψυχή; Παρουσιάζει τά πλούτη γιά νά τήν δελεάσει. Μέ τήν καταφρόνια καί τούς ἐμπαιγμούς δέν ἔφερε ἀποτέλεσμα; Προβάλλει τόν ἔπαινο καί τή δόξα. Μέ τήν ὑγεία νικήθηκε; Ἀρρωσταίνει τό σῶμα. Μή μπορώντας λοιπόν νά ἐξαπατήσει μέ τά εὐχάριστα μέσα, ἐπιχειρεῖ νά ἐκτροχιάσει τήν ψυχή μέ τίς ἀθέλητες δυσκολίες. Κατόπιν θείας παραχωρήσεως φέρνει στόν ἄνθρωπο βαρύτατες ἀρρώστιες μέ σκοπό νά μικροψυχήσει μέσα σ᾿ αὐτές τίς δοκιμασίες καί νά θολώσει ἡ ἀγάπη του γιά τόν Θεό...».
«Ἐάν μᾶς ἐνοχλεῖ ἀρρώστια, ἄς μή λυπόμαστε, ἐπειδή ἐξαιτίας τῆς ἀρρώστιας καί τῆς σωματικῆς κατάπτωσης δέν ἀντέχουμε νά σταθοῦμε ὀρθοί γιά προσευχή ἤ νά ψάλλουμε μέ ὑψωμένη φωνή.
Ὅλα αὐτά τά κάμναμε γιά τήν νέκρωση τῶν ἐπιθυμιῶν. Ἄλλωστε ἡ νηστεία καί ἡ χαμαικοιτία ἔχουν καθιερωθεῖ ἐξαιτίας τῶν ἡδονῶν. Ἄν λοιπόν ἡ ἀρρώστια τίς ἔχει καταστείλει, περιττεύει ἡ συζήτηση. Καί τί λέω περιττεύει; Τά καταστροφικά συμπτώματα τῶν ἡδονῶν νεκρώνονται μέ τήν ἀρρώστια σάν μ᾿ ἕνα ἀνώτερο καί δραστικό φάρμακο. Καί νά ἡ μεγάλη ἄσκηση: νά ὑπομένουμε καρτερικά τίς ἀρρώστιες καί νά ἀναπέμπουμε ὕμνους εὐχαριστίας στόν Θεό.
Χάνουμε τήν ὅραση; Μήν τό φέρουμε βαριά. Γιατί χάσαμε τά ὄργανα τῆς ἀπληστίας, ἐνῶ μέ τά ἐσωτερικά μάτια βλέπουμε σάν σέ καθρέφτη τή δόξα τοῦ Κυρίου.
Χάσαμε τήν ἀκοή μας; Ἄς εἴμαστε εὐγνώμονες πού χάσαμε ὁλοκληρωτικά τά μάταια ἀκούσματα.
Πάθανε τά χέρια μας; Ἔχουμε ὅμως τά ἐσωτερικά χέρια πού εἶναι ἕτοιμα γιά τόν πόλεμο ἐναντίον τοῦ ἐχθροῦ.
Ἐξουσιάζει ἡ ἀρρώστια ὅλο τό σῶμα; Στόν μέσα ἄνθρωπο ὅμως ἡ ὑγεία αὐξάνει ὅλο καί περισσότερο».
«Σ᾿ αὐτόν τόν κόσμο ὅταν πέφτουμε σέ κάποιο παράπτωμα, μᾶς ρίχνουν στή φυλακή ἔστω κι ἄν δέν τό θέλουμε. Καί ἐμεῖς ἄς φυλακίσουμε τόν ἑαυτό μας γιά τίς ἁμαρτίες μας ὥστε ἡ ἑκούσια προαίρεσή μας νά ματαιώσει τή μελλοντική κόλαση».
hristospanagia3.blogspot.gr
«Ἐάν μᾶς ἐνοχλεῖ ἀρρώστια, ἄς μή λυπόμαστε, ἐπειδή ἐξαιτίας τῆς ἀρρώστιας καί τῆς σωματικῆς κατάπτωσης δέν ἀντέχουμε νά σταθοῦμε ὀρθοί γιά προσευχή ἤ νά ψάλλουμε μέ ὑψωμένη φωνή.
Ὅλα αὐτά τά κάμναμε γιά τήν νέκρωση τῶν ἐπιθυμιῶν. Ἄλλωστε ἡ νηστεία καί ἡ χαμαικοιτία ἔχουν καθιερωθεῖ ἐξαιτίας τῶν ἡδονῶν. Ἄν λοιπόν ἡ ἀρρώστια τίς ἔχει καταστείλει, περιττεύει ἡ συζήτηση. Καί τί λέω περιττεύει; Τά καταστροφικά συμπτώματα τῶν ἡδονῶν νεκρώνονται μέ τήν ἀρρώστια σάν μ᾿ ἕνα ἀνώτερο καί δραστικό φάρμακο. Καί νά ἡ μεγάλη ἄσκηση: νά ὑπομένουμε καρτερικά τίς ἀρρώστιες καί νά ἀναπέμπουμε ὕμνους εὐχαριστίας στόν Θεό.
Χάνουμε τήν ὅραση; Μήν τό φέρουμε βαριά. Γιατί χάσαμε τά ὄργανα τῆς ἀπληστίας, ἐνῶ μέ τά ἐσωτερικά μάτια βλέπουμε σάν σέ καθρέφτη τή δόξα τοῦ Κυρίου.
Χάσαμε τήν ἀκοή μας; Ἄς εἴμαστε εὐγνώμονες πού χάσαμε ὁλοκληρωτικά τά μάταια ἀκούσματα.
Πάθανε τά χέρια μας; Ἔχουμε ὅμως τά ἐσωτερικά χέρια πού εἶναι ἕτοιμα γιά τόν πόλεμο ἐναντίον τοῦ ἐχθροῦ.
Ἐξουσιάζει ἡ ἀρρώστια ὅλο τό σῶμα; Στόν μέσα ἄνθρωπο ὅμως ἡ ὑγεία αὐξάνει ὅλο καί περισσότερο».
«Σ᾿ αὐτόν τόν κόσμο ὅταν πέφτουμε σέ κάποιο παράπτωμα, μᾶς ρίχνουν στή φυλακή ἔστω κι ἄν δέν τό θέλουμε. Καί ἐμεῖς ἄς φυλακίσουμε τόν ἑαυτό μας γιά τίς ἁμαρτίες μας ὥστε ἡ ἑκούσια προαίρεσή μας νά ματαιώσει τή μελλοντική κόλαση».
hristospanagia3.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου