Γεννήθηκε το 820 μ.Χ. από πλούσια οικογένεια, η οποία αγωνίσθηκε για την τιμή και την αποκατάσταση των αγίων εικόνων. Έκανε λαμπρές σπουδές και αρίστευσε στα γράμματα και τις επιστήμες. Διακρίθηκε για την ευφυΐα του, τον ισχυρό του χαρακτήρα, την αντικειμενική κρίση και το ήθος του.
Ο Μέγας Φώτιος υπήρξε, κυριολεκτικά, μία από τις μεγαλύτερες και λαμπρότερες μορφές της εκκλησιαστικής και της παγκόσμιας ιστορίας.
Στην αρχή υπηρέτησε και διέπρεψε σε ανώτατα πολιτικά αξιώματα. Όταν, όμως, ο Πατριάρχης Ιγνάτιος απομακρύνθηκε από το θρόνο του με βίαιο τρόπο, ο Φώτιος αποτέλεσε τη μόνη ελπίδα εξόδου της Εκκλησίας από την κρίση. Μέσα σε έξι ημέρες χειροτονήθηκε διάκονος, πρεσβύτερος και επίσκοπος και έθεσε το αξίωμά του και τη ζωή του στην υπηρεσία της Εκκλησίας.
