Σκέψεις καί παρατηρήσεις τῆς Συνάξεως Ὀρθοδόξων Κληρικῶν καί Μοναχῶν στό ὑπ’ ἀριθ. πρωτ. 187/Διεκπ.79/15-1-2015 Ἐγκύκλιο Σημείωμα τῆς Ἱερᾶς Συνόδου μέ θέμα «Λειτουργία ἱστοσελίδων ἐκ μέρους ἐκκλησιαστικῶν φορέων καί ἐκ μέρους κληρικῶν καί μοναχῶν»
Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ οὐ δέδεται (Β. Τιμ. β.9). Λάλει καί μή σιωπήσῃς (Πράξ. 18.9)
Ἡ διαπίστωση εἶναι καθολική καί θλιβερή. Στίς ἡμέρες μας ἡ ἐλευθερία τοῦ λόγου καί τῆς διακίνησης τῶν ἰδεῶν συστηματικά πολεμεῖται καί συρρικνώνεται. Τό σπουδαῖο αὐτό ἀνθρώπινο δικαίωμα, γιά τό ὁποῖο πολύ αἷμα χύθηκε στήν ἱστορική πορεία τοῦ σκεπτόμενου ἀνθρώπου, εἶναι παράλληλα καί θεῖο δικαίωμα, ὡς ἄμεσα συναπτόμενο μέ τόν πυρήνα τῆς θεόσδοτης ἐλευθερίας τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου. Καί τό τραγελαφικό εἶναι ὅτι στήν ἐποχή μας τά τεχνικά μέσα διαδόσεως τοῦ λόγου, τῶν ἰδεῶν καί τῶν στοχασμῶν ὄχι μόνο πολλαπλασιάστηκαν ἀλλά, χάριν κυρίως τῆς ψηφιακῆς τεχνολογίας, ἔγιναν ταχύτατα. Τή στιγμή πού δημοσιεύεις τό λόγο σου, αὐτός, μέσω τοῦ διαδικτύου, γίνεται αὐθωρεί κτῆμα χιλιάδων ἄλλων ἀνθρώπων.