Τὸ ἅγιο παιδὶ Δημήτριος ὁ Μοσχοβίτης, ὁ Θαυματουργός. († 15 Μαΐου)

Γιὸς τοῦ Ἰβὰν Δ΄ τοῦ Τρομεροῦ καὶ ἀδελφὸς τοῦ τελευταίου τσάρου τῆς δυναστείας τῶν Ρούρικ, Θεόδωρου Ἰβάνοβιτς, ὁ Δημήτριος γεννήθηκε στὶς 19 Ὀκτωβρίου 1581. Μετὰ τὸν θάνατο τοῦ Θεόδωρου κλήθηκε νὰ τὸν διαδεχθεῖ, ἀλλὰ ὄντας μόνο ἐννέα χρονῶν καὶ ἔχοντας κλίση πρὸς τὴν πνευματικὴ ζωὴ μᾶλλον, παρὰ πρὸς τὴν διακυβέρνηση, οἱ ὑποθέσεις τοῦ κράτους ἀνατέθηκαν στὸν βογιάρο Μπόρις Γκοντούνωφ.

Ὁ φιλόδοξος, ὅμως, αὐτὸς ἄνθρωπος δὲν μποροῦσε νὰ ἀρκεστεῖ στὴν ἀντιβασιλεία καὶ σχεδίαζε νὰ ἀπαλλαχθεῖ ἀπὸ τὸν νόμιμο διάδοχο τοῦ θρόνου.
Ἔτσι, στὶς 15 Μαΐου τοῦ 1591, ἔβαλε ἀδίστακτους ἀνθρώπους του νὰ τὸν φονεύσουν στὸ Οὔγκλιτς, ὅπου ζοῦσε ὁ πρίγκιπας μὲ τὴν οἰκογένειά του.
Στὶς 3 Ἰουνίου 1606, τὰ λείψανά του, ποὺ εἶχαν μεταφερθεῖ στὴν Μόσχα γιὰ νὰ ἀποκαλύψουν τὴν ἄπατη τοῦ ψευδο-Δημητρίου, βρέθηκαν ἄφθορα καὶ ἐπιτέλεσαν πολλὰ θαύματα, ἰδιαίτερα στὴν ἴαση παιδιῶν.
 
"Νέος Συναξαριστὴς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας", ὑπὸ ἱερομονάχου Μακαρίου Σιμωνοπετρίτου, ἐκδ. Ἴνδικτος, τόμος ἔνατος (Μάϊος), σελίδα 187.

Ἀναβάσεις