Κυριακὴ τῆς Ἀπόκρεω
Ἄρχ. Παύλου Δημητρακοπούλου
Ὑπευθύνου του Γρ. Αἱρέσεων Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κυθήρων
Ἐν Κυθήροις τῇ 23ῃ Φεβρουαρίου 2025
Ὅλα δὲ τὰ τροπάρια τοῦ Τριωδίου τῆς ἡμέρας αὐτῆς ἀναφέρονται ἀκριβῶς στὸ φοβερὸ καὶ φρικτὸ καὶ συνταρακτικὸ αὐτὸ γεγονός, τὸ ὁποῖο, ὅπως μᾶς ἀποκαλύπτει ἡ ἁγία Γραφὴ καὶ ἑρμηνεύουν οἱ ἅγιοι Πατέρες μας, θὰ πραγματοποιηθεῖ στὸ τέλος τῆς ἱστορίας τῆς ἀνθρωπότητος, ὅταν δηλαδὴ θὰ ἔρθει ἡ συντέλεια τοῦ κόσμου.
Ἡ Κυριακὴ αὐτή, μποροῦμε νὰ ποῦμε, ὅτι βρίσκεται σὲ αἰτιώδη σχέση καὶ συνάφεια μὲ τὴν προηγούμενη Κυριακή, τοῦ ἀσώτου.
Καὶ τοῦτο διότι τὴν προηγούμενη Κυριακὴ ἡ Ἐκκλησία μας παρουσίασε ὅλη τὴ φιλανθρωπία καὶ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸν ἁμαρτωλὸ ἄνθρωπο, ποὺ μετανοεῖ εἰλικρινὰ καὶ συγχωρεῖ ὅλες τὶς ἁμαρτίες του, ὅσο πολλὲς καὶ μεγάλες καὶ ἂν εἶναι αὐτές.
Στὴ σημερινὴ μᾶς ἀποκαλύπτει τὴν δικαιοσύνη του. Θέλει ἔτσι νὰ μᾶς διδάξει, ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι μὲν φιλάνθρωπος, ἀλλὰ εἶναι καὶ δίκαιος.
Καὶ ὅσο μεγάλη εἶναι ἡ ἀγάπη του, ἄλλο τόσο μεγάλη εἶναι καὶ ἡ δικαιοσύνη του, ἔτσι ὥστε οὔτε ἡ ἀγάπη του νὰ ὑπερβαίνει τὴ δικαιοσύνη του, οὔτε ἡ δικαιοσύνη του τὴν ἀγάπη του.
Καὶ στὴ μὲν παροῦσα ζωή μας δείχνει τὴν ὅλη τὴν ἀγάπη καὶ τὴν φιλανθρωπία του, ἐνῷ στὴν μέλλουσα θὰ λειτουργήσει ἡ δικαιοσύνη του.
Θὰ ἔρθει νὰ κρίνει τὴν ἀνθρωπότητα ἐπὶ τῇ βάσει τοῦ ἀπολυτρωτικοῦ του ἔργου καὶ τῆς ἐνσάρκου του Θείας Οἰκονομίας.
Θὰ κρίνει δηλαδὴ τὴν ἀνθρωπότητα μὲ κριτήριο τὸ κατὰ πόσον οἱ ἄνθρωποι ἀνταποκρίθηκαν στὴ σωτηρία ποὺ Αὐτός μας χάρισε μὲ τὸν σταυρὸ καὶ τὴν ἀνάστασή του.
Κατὰ πόσον ἐπίστευσαν στὸν Χριστὸ καὶ τήρησαν τὶς ἐντολές του καὶ μάλιστα τὴν ἐντολὴ τῆς ἀγάπης πρὸς τὸν πλησίον.
Ἐκεῖνα ποὺ θὰ συμβοῦν τὴν ἡμέρα τῆς Κρίσεως εἶναι γεγονότα ποὺ ὑπερβαίνουν κάθε περιγραφή, γεγονότα ποὺ ὀφθαλμὸς δὲν εἶδε καὶ αὐτὶ δὲν ἄκουσε καὶ σκέψη ἀνθρώπου δὲν τὰ συνέλαβε. Ἂν δὲ αὐτὰ καὶ μόνο λεγόμενα, γεμίζουν τὴν ψυχὴ μὲ φρίκη καὶ δέος, ποιός εἶναι ἐκεῖνος, ποὺ θὰ ἀντέξει νὰ τὰ δεῖ, τότε ποὺ θὰ πραγματοποιοῦνται;
Ὅταν δὲ ἡ ἀποστασία καὶ οἱ ἁμαρτίες τῶν ἀνθρώπων θὰ φθάσουν στὸ ἀποκορύφωμά τους, τότε θὰ ἐμφανιστεῖ ὁ Ἀντίχριστος, τὸν ὁποῖο θὰ προσκυνήσει ὡς θεὸ ἡ πλειονότητα τῶν ἀνθρώπων, ἐγκαταλείποντας τὸν ἀληθινὸ Θεό, τὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό.
Ὅταν θὰ ἀρχίσουν νὰ πραγματοποιοῦνται ὅλα αὐτὰ τὰ φρικτὰ γεγονότα, τότε σύμφωνα μὲ τὸν προφητικὸ λόγο τοῦ Κυρίου μας, ὁ ἥλιος θὰ σκοτιστεῖ, ἡ σελήνη δὲν θὰ δώσει το φῶς της, τὰ ἄστρα θὰ πέσουν ἀπὸ τὸν οὐρανὸ καὶ οἱ δυνάμεις τῶν οὐρανῶν θὰ σαλευτούν.
Τότε θὰ φανεῖ στὸν οὐρανὸ ὁ σταυρὸς τοῦ Κυρίου μας, ποὺ θὰ προαναγγέλλει τὴν ἔλευση τοῦ Μεσσίου καὶ τότε «θὰ θρηνήσουν ὅλες οἱ φυλὲς τῆς γῆς».
Φυλὲς τῆς γῆς ἐδῶ ὀνομάζονται ὅλοι ἐκεῖνοι, ποὺ τώρα ζοῦν ἀμέριμνοι, ποὺ δαπανοῦν τὴ ζωή τους μέσα στὴν ἀπιστία, τὴν ἀδικία καὶ τὴ ραθυμία.
Μᾶς προειδοποιεῖ ἀκόμη ὁ Κύριος, ὅτι ἡ ἡμέρα ἐκείνη τῆς Κρίσεως θὰ ἔρθει σὰν παγίδα, σὲ ὅλους ὅσοι κάθονται πάνω στὸ πρόσωπο τῆς γῆς.
Δηλαδὴ σὲ ὅλους ἐκείνους ποὺ ζοῦν μὲ κραιπάλη καὶ μέθη, παραδομένοι σὲ κάθε εἴδους ἁμαρτία.
Σ’ ἐκείνους ποὺ εἶναι προσηλωμένοι σὲ βιωτικὲς μέριμνες καὶ φροντίδες, στὸν πλοῦτο, τὴ δόξα καὶ τὶς ἡδονὲς τοῦ παρόντος κόσμου.
Ἀντίθετα ὅλοι ἐκεῖνοι ποὺ τώρα ζοῦν σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, θὰ γεμίσουν μὲ ἀνέκφραστη χαρὰ καὶ παρρησία.
Σύμφωνα μὲ τὴν εὐαγγελικὴ περικοπὴ ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός, ὅταν θὰ ἔρθει νὰ κρίνει τὸν κόσμο, θὰ ἐμφανιστεῖ μὲ ἀπερίγραπτη δόξα, περιστοιχιζόμενος ἀπὸ ὅλους τοὺς ἀγγέλους του. Κατὰ τὴν πρώτη του παρουσία ἦρθε ταπεινὸς καὶ ἄσημος, κρύβοντας τὴ δόξα τῆς Θεότητός του πίσω ἀπὸ τὴν ἀνθρώπινη φύση του, τὴν ὁποία ἀνέλαβε γιὰ τὴν σωτηρία μας.
Τότε θὰ φανεῖ ὁλόλαμπρος, ἀκτινοβολῶντας ἀπὸ τὴν ἀνατολὴ μέχρι τὴ δύση, περιαυγάζοντας τὰ πέρατα τῆς οἰκούμενης μὲ τὶς ἀκτῖνες τῆς Θεότητός του, ἐνῷ κάποια παγκόσμιος καὶ ζωοποιὸς σάλπιγγα θὰ ἠχεῖ παντοῦ καὶ συγχρόνως θὰ συγκαλεῖ πρὸς τὸν Κύριο τοὺς πάντες.
Τότε θὰ καθίσει πάνω σὲ θρόνο δόξης. Θὰ συναχθοῦν μπροστά του ὅλα τὰ ἔθνη, ὅλοι ὅσοι ἔζησαν στὸν κόσμο αὐτὸ ἀπὸ τὸν Ἀδὰμ μέχρι τὴ συντέλεια τοῦ κόσμου.
Καὶ θὰ τοὺς ξεχωρίσει ὅπως ὁ τσομπάνης χωρίζει τὰ πρόβατα ἀπὸ τὰ κατσίκια. Πρόβατα ὀνομάζει τοὺς δικαίους, αὐτοὺς ποὺ βάδισαν τὸν δρόμο τῆς ἀρετῆς, αὐτοὺς ποὺ ἔγιναν ὅμοιοι μὲ τὸν Χριστό, ὁ ὁποῖος ἔγινε γιὰ μᾶς τὸ ἄκακο πρόβατο, ποὺ σήκωσε πάνω του τὶς ἁμαρτίες ὅλου τοῦ κόσμου, σύμφωνα μὲ τὸν προφήτη Ἠσαΐα.
Κατσίκια ὀνομάζει τοὺς ἁμαρτωλούς, ἐκείνους ποὺ δὲν πίστεψαν στὸν Χριστό, ποὺ κατεφρόνησαν τὶς ἐντολές του καὶ ἔζησαν μέχρι τέλους τῆς ζωῆς τους ἀμετανόητοι.
Τοὺς πρώτους θὰ τοποθετήσει στὰ δεξιά του, ἐνῷ τοὺς ἄλλους στὰ ἀριστερά του.
Τότε θὰ πεῖ σ’ αὐτούς, ποὺ θὰ βρίσκονται στὰ δεξιά του: Ἐλᾶτε ἐσεῖς ποὺ εἶστε εὐλογημένοι ἀπὸ τὸν Πατέρα μου, νὰ κληρονομήσετε τὴν βασιλεία τῶν οὐρανῶν, ποὺ ἔχει ἑτοιμασθεῖ γιὰ σᾶς ἀπὸ τότε ποὺ θεμελιώθηκε ὁ κόσμος. Ἐλᾶτε, ὅσοι χρησιμοποιήσατε τὰ φθαρτὰ καὶ πρόσκαιρα πράγματα τοῦ παρόντος κόσμου σύμφωνα μὲ τὸ θέλημά μου, νὰ κληρονομήσετε τώρα καὶ τὰ ἐπουράνια καὶ μόνιμα ἀγαθὰ τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν.
Διότι ἐπείνασα καὶ μοῦ δῶστε νὰ φάω, ἐδίψασα καὶ μὲ ποτίσατε, ξένος ἤμουν καὶ μὲ περιμαζέψατε, γυμνὸς καὶ μὲ ντύσατε, ἀσθενὴς καὶ μὲ ἐπισκεφθήκατε, ἤμουν στὴ φυλακὴ καὶ ἤρθατε σὲ μένα.
Ἐδῶ ὁ Κύριος φαίνεται νὰ χαρίζει τὴν βασιλεία του μόνο σὲ ὅσους ἔδειξαν ἔμπρακτη ἀγάπη πρὸς τὸν πλησίον.
Ὅμως ἂν προσέξουμε καλύτερα τὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα, θὰ δοῦμε ὅτι ὁ Κύριος δὲν κάνει λόγο μόνο γιὰ τοὺς ἐλεήμονες, διότι προηγουμένως ὀνόμασε πρόβατα τοὺς ἐργάτες τῆς ἀρετῆς, ὅλους δηλαδὴ ἐκείνους ποὺ ἔγιναν ὅμοιοι μὲ τὸν Χριστό, μὲ τὸ νὰ κάνουν κτῆμα τους τὶς ἀρετὲς τοῦ Χριστοῦ καὶ μὲ τὸ νὰ εἶναι ἕτοιμοι νὰ θυσιάσουν καὶ τὴ ζωή τους ἀκόμη γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ.
Ἐδῶ μνημονεύεται ἰδιαίτερα ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν πλησίον, ἐπειδὴ εἶναι ἡ κορωνίδα ὅλων τῶν ἀρετῶν, εἶναι ἡ ὀροφὴ ποὺ σκεπάζει ὅλο τὸ οἰκοδόμημα τῶν ἀρετῶν. Ἑπομένως ὁ Κύριος προσφέρει τὴν βασιλεία του σὲ ὅλους ὅσους ἔχουν ἐπισφραγίσει τὶς ἄλλες ἀρετὲς μὲ τὰ ἔργα τῆς ἀγάπης.
Τότε οἱ δίκαιοι θὰ ἀποκριθοῦν: Κύριε πότε σὲ εἴδαμε νὰ πεινᾶς καὶ σὲ ἐθρέψαμε, ἢ νὰ διψᾶς καὶ σὲ ποτίσαμε; Βλέπουμε ἐδῶ, ἀπὸ τὴν ἀπάντηση ποὺ δίνουν οἱ δίκαιοι, νὰ ἀποδεικνύουν ὅτι ἔχουν καὶ ἄλλη, σπουδαία καὶ μεγάλη ἀρετή, αὐτὴν τῆς ταπεινοφροσύνης.
Διότι θεωροῦν τοὺς ἑαυτούς των ἀναξίους ὅλων αὐτῶν τῶν ἐπαίνων, ὡσὰν νὰ μὴν ἔπραξαν κανένα καλὸ στὴ ζωή τους.
Τότε ὃ Κύριος θὰ τοὺς ἀπαντήσει, ὅτι ἡ ἔμπρακτη ἀγάπη ποὺ ἔδειξαν πρὸς τὸν πλησίον, εἶναι σὰν νὰ ἔγινε πρὸς τὸν ἴδιο τόν ἑαυτό του.
Στὴ συνέχεια θὰ πεῖ καὶ πρὸς τοὺς ἐξ’ ἀριστερῶν; Φύγετε ἀπὸ μένα οἱ καταραμένοι στὸ αἰώνιο πῦρ, ποὺ ἔχει ἑτοιμασθεῖ γιὰ τὸν διάβολο καὶ τοὺς ἀγγέλους του.
Ἡ φωτιὰ αὐτή, γιὰ τὴν ὁποία ὁμιλεῖ ἐδῶ ὁ Κύριος, δὲν εἶναι κτιστὴ καὶ ὑλική, διότι θὰ κατακαίει καὶ θὰ βασανίζει ὄχι μόνο τὰ σώματα, ἀλλὰ καὶ τὶς ψυχές, θὰ βασανίζει ὄχι μόνο τοὺς ἀνθρώπους, ἀλλὰ καὶ τοὺς δαίμονες, ποὺ εἶναι ἄσαρκοι καὶ ἐπὶ πλέον δὲν θὰ τελειώνει ποτέ, ἀλλὰ θὰ εἶναι αἰώνια.
Τότε οἱ ἐξ’ ἀριστερῶν θὰ ἀπαντήσουν: Κύριε πότε σὲ εἴδαμε νὰ πεινᾶς, ἢ νὰ διψᾶς, ἢ ξένον, ἢ γυμνό, ἢ ἀσθενῆ, ἢ φυλακισμένο καὶ δὲν σὲ ὑπηρετήσαμε;
Βλέπουμε ἐδῶ, πάλι ἀπὸ τὴν ἀπάντηση, ποὺ δίνουν οἱ ἁμαρτωλοὶ καὶ ἄπιστοι, νὰ ἀποδεικνύουν, ὅτι εἶναι γεμᾶτοι ἀπὸ ὑπερηφάνεια καὶ ἐγωϊσμό.
Οἱ μὲν δίκαιοι ἐγκωμιαζόμενοι γιὰ τὴν φιλανθρωπία τους, ταπεινώνονται περισσότερο, δὲν δικαιώνουν τοὺς ἑαυτούς των.
Οἱ ὑπερήφανοι ἀντίθετα, ὅταν κατηγοροῦνται γιὰ τὴν ἀσπλαχνία τους, δὲν προσπίπτουν ταπεινωμένοι, ἀλλὰ ἀντιλέγουν καὶ προσπαθοῦν νὰ δικαιώσουν τοὺς ἑαυτούς των. Καὶ κλείνει ἡ περικοπὴ μὲ τὴ φράση τοῦ Κυρίου μας: Ὅτι αὐτοὶ μὲν θὰ μεταβοῦν στὴν αἰώνια κόλαση, οἱ δὲ δίκαιοι στὴν αἰώνια ζωή.
Ἂς ἐλεήσωμε λοιπὸν ἀδελφοί μου καὶ ἐμεῖς τοὺς ἑαυτούς μας, μὲ τὸ νὰ δείξουμε ἔμπρακτη ἀγάπη πρὸς τοὺς ἀδελφούς μας, ἂς εὐεργετήσουμε, γιὰ νὰ εὐεργετηθοῦμε.
Ἂς ἀγοράσουμε τὰ αἰώνια, δίνοντας τὰ πρόσκαιρα. Ἂς ἐπιδείξωμε ἔργα ἀγάπης, ἐλεῶντας τοὺς πτωχούς, ἐπιστρέφοντας τοὺς πεπλανημένους στὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας, καλλιεργῶντας καὶ τρέφοντας πνευματικὰ τὶς ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων μὲ τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ, δικαιώνοντας τοὺς ἀδικουμένους, βοηθῶντας μὲ κάθε τρόπο αὐτοὺς ποὺ εἶναι ἀσθενεῖς, εἴτε σωματικά, εἴτε πνευματικὰ καὶ συγχωρῶντας αὐτοὺς ποὺ μᾶς ἐπιβουλεύονται καὶ θέλουν τὸ κακό μας.
Ἂς ἐργασθοῦμε τώρα, ἐν ὅσῳ ζοῦμε ἀκόμη στὴν παροῦσα ζωή, διότι ὅταν φύγουμε ἀπὸ αὐτὸ τὸν κόσμο, δὲν θὰ ὑπάρχουν πλέον περιθώρια μετανοίας καὶ ἐργασίας τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ.
Ἂς φοβηθοῦμε τὴν φοβερὴ ἐκείνη ἀπόφαση τοῦ Κριτοῦ πρὸς ἐκείνους ποὺ ἔμειναν ἄσπλαχνοι, γιὰ νὰ μὴν κατακριθοῦμε μαζὶ μ’ αὐτούς.
Καὶ γενικὰ ἂς ἐπιδείξωμε τὴν μεταξύ μας ἀγάπη μὲ κάθε τρόπο καὶ μὲ κάθε ἔργο καὶ λόγο, ὥστε νὰ ἐπιτύχουμε τὴν ἀπὸ τὸν Θεὸ ἀγάπη καὶ κληρονομήσωμε τὴν αἰώνια βασιλεία του μαζὶ μὲ ὅλους τοὺς ἁγίους. Ἀμήν.
Διαβάστε περισσότερα πατῶντας: Κυριακή τῆς Ἀπόκρεω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου