Ἡ διομολογιακή - οἰκουμενιστική ‘’Κοινότητα Iona’’ εἰς τὴν Σκωτίαν. Βασιλείου Χαραλάμπους

Ἡ διομολογιακή - οἰκουμενιστική ‘’Κοινότητα Iona’’ εἰς τὴν Σκωτίαν

Τοῦ Βασιλείου Χαραλάμπους, θεολόγου

Διομολογιακὲς οἰκουμενιστικὲς συνάξεις δὲν ὑπάρχουν μόνο στὶς κοινότητες Taizè καὶ Bose, ἀλλὰ καὶ ἀλλοῦ, ὅπως γιὰ παράδειγμα στὴ Σκωτία, ἡ ‘’Κοινότητα Ἰona (Iona Community)’’. Οἱ οἰκουμενιστικὲς αὐτὲς κοινότητες, ἀποτελοῦν σύγχρονες ‘’διομολογιακὲς’’ Βαβέλ, μὲ ἀποτέλεσμα τὴν κορύφωση τοῦ διαχριστιανικοῦ συγκρητισμοῦ.
Ἡ ‘’Κοινότητα Ἰona’’, ἡ ὁποία ἑδρεύει στὴ Γλασκώβη της Σκωτίας, ἱδρύθηκε τὸ ἔτος 1938 ἀπὸ τὸν George MacLeod. Eίναι μία κατ’ ἐξοχὴ διομολογιακή - οἰκουμενιστικὴ κοινότητα. Σὲ αὐτὴ πρυτανεύει ὁ διαχριστιανικὸς συγκρητισμός.
Καὶ μόνο ὁ ἐπιθετικὸς προσδιορισμός ‘’διομολογιακή’’, ἀρκεῖ γιὰ νὰ καταδειχθεῖ τὸ ἀπαράδεκτο τοῦ διαχριστιανικοῦ συγκρητισμοῦ.

Ἡ διομολογιακή - οἰκουμενιστικὴ αὐτὴ κοινότητα, ἀποτελεῖται ἀπὸ μέλη διαφόρων δογμάτων (Παπικῶν, Πρεσβυτεριανῶν, Λουθηρανῶν, Ἀγγλικανῶν, Κουάκερων, καὶ ἀνθρώπων ποὺ δὲν ἀνήκουν σὲ συγκεκριμένο δόγμα), μὲ ὅτι αὐτὸ συνεπάγεται ἀπὸ πλευρᾶς οἰκουμενιστικῶν ἀτοπημάτων. Ἡ ‘’Κοινότητα Ἰona’’ εἶναι μιὰ μεικτὴ κοινότητα, ἀπὸ ἄνδρες καὶ γυναῖκες.
Πρὸς τοῦτο ἔχουν ἀναπαλαιώσει καὶ κτίσει το σχεδὸν σχεδὸν τὸ ἐρειπωμένο μεσαιωνικὸ μοναστήρι «Iona Abbey» (τὸ ὁποῖο ἦταν πιὸ παλαιότερα Μοναστήρι Βενεδικτίνων μοναχῶν).

Ἡ ‘’Κοινότητα Iona’’ ἀρχικὰ ὑπαγόταν στήν ‘’ἐκκλησία’’ της Σκωτίας, ἀλλὰ ἀργότερα ἡ σχέση της τώρα δὲν εἶναι τόσο στενὴ ὅπως ἀρχικὰ ἦταν καὶ ὡς ἐκ τούτου τῆς παρέχεται ἡ δυνατότητα διομολογιακών - οἰκουμενιστικῶν ἐκτροπῶν.
Θὰ πρέπει νὰ σημειωθεῖ ὅτι ἡ ‘’Κοινότητα Iona’’ δὲν ἔχει μόνο τοπικὸ χαρακτῆρα. Εἶναι μιὰ κοινότητα ἡ ὁποία δραστηριοποιεῖται σὲ ὅλο τὸν κόσμο, μὲ ἐπακόλουθες οἰκουμενιστικὲς δραστηριότητες στὰ διάφορα μέρη ὅπου δραστηριοποιεῖται.
Κτηριακὰ ἡ ‘’Κοινότητα Iona’’ βρίσκεται κυρίως στὸ Isle of Iona, τὸ «Iona Abbey» καὶ στὸ κεντρικὸ κτήριο MacLeod.

Ἀνάμεσα στὶς ἄλλες οἰκουμενιστικὲς στρεβλώσεις, ἔχουν προβεῖ καὶ στὴ λεγόμενη «πειραματικὴ λατρεία» (experimental worship).
Αὐτὸ εἶναι ἕνα ἄλλο διομολογιακὸ ἀτόπημα τῆς ‘’Κοινότητας Iona’’. Προσπαθοῦν ὅπως ἰσχυρίζονται νά ‘’ἀνανεώσουν’’ τὴ λατρεία.
Τὸ καινοφανὲς αὐτὸ ἀτόπημα τὸ ἔχουν καλέσει ‘’ἀνανέωση τῆς λατρείας’’.

Ἡ «πειραματικὴ λατρεία», ὅπως ἔχει κληθεῖ, ἔχει ἀναπτυχθεῖ ἀπὸ τὸν Ὅμιλο Wild Goose Worship Group, ὁ ὁποῖος ἑδρεύει στὴ Γλασκώβη.
Ἀπὸ τὸν Ὅμιλο Wild Goose Worship Group δημιουργοῦνται οἱ λεγόμενες «νέες λειτουργικὲς μορφές», οἱ ὁποῖες εἶναι ὑπηρετικές του διομολογιακὼν σκοπιμοτήτων στὴν καλούμενη ‘’συμμετοχικὴ λατρεία‘’ καὶ ἐκτὸς τῶν γεωγραφικῶν ὁρίων της Σκωτίας.

Οἱ οἰκουμενιστὲς εὐνοοῦν σκοπίμως τέτοιες κοινότητες. Ὅλες αὐτὲς οἱ ‘’διομολογιακὲς’’ ὅπως τὶς καλοὺς συνάξεις, εἶναι ἀναμφισβήτητα ὑπηρετικὲς τοῦ διαχριστιανικοῦ συγκρητισμοῦ.
Πολλοὶ εἶναι ἐκεῖνοι δυστυχῶς, οἱ ὁποῖοι μεθερμηνεύουν τὸν διαχριστιανικὸ σὲ συγκρητισμὸ σὲ τέτοιες οἰκουμενιστικὲς προσπάθειες, ὡς ἔκφραση ἀγάπης πρὸς τοὺς ἑτεροδόξους. Εἶναι οἱ ‘’ἀγάπες’’ στὶς ὁποῖες ἀναφέρθηκε ὁ Ὅσιος Παΐσιος στὴν ἐπιστολὴ τοῦ πρὸς τὸν Ἀρχιμανδρίτη Χαράλαμπο Βασιλόπουλο, γιὰ τὴν ὁποία ὅσοι στηρίζουν τὸν Οἰκουμενισμό ‘’τρομάζουν’’ νὰ ἀναφερθοῦν. Ἡ ἐν ἀληθείᾳ ἀγάπη ὅμως, δὲν ἐπιτρέπει τέτοια συγκρητιστικὰ ἀτοπήματα.

Πρὶν ἀρκετὰ χρόνια γνώρισα κάποιον Σκωτσέζο κάτοικο Γλασκώβης, ὁ ὁποῖος ἀνῆκε στήν ‘’ἐκκλησία’’ της Σκωτίας. Εἶναι παντρεμένος μὲ ὀρθόδοξη χριστιανή. Μοῦ ἔκανε ἐντύπωση ὅτι αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος, ἐνῷ ποτὲ δὲν τὸν πίεσε ἡ ὀρθόδοξη σύζυγός του, ἡ ὁποία ἔχει καταγωγὴ ἀπὸ τὴν Κύπρο, ἀπὸ μόνος τοῦ ἄρχισε νὰ διαβάζει ὀρθόδοξα βιβλία στὰ ἀγγλικά, μὲ πρῶτο τὸν βίο καὶ τὰ θαύματα τῶν Ἁγίων Ραφαήλ, Νικολάου καὶ Εἰρήνης.
Ἡ συγκίνηση τοῦ ἦταν ἔκδηλη ἀπὸ τὴν ἀνάγνωση τοῦ βίου τῶν Ἁγίων αὐτῶν Μαρτύρων καὶ τὰ θαύματά τους.
Ἀκολούθως διάβασε καὶ ἄλλα ὀρθόδοξα βιβλία. Φαίνεται συνέλεγε στὴν καρδία του, ὅσα ἔβλεπε στὴν Κύπρο ποὺ ἐρχόταν, ἀλλὰ δὲν μιλοῦσε.

Ἀπὸ μόνος τοῦ μιὰ μέρα ζήτησε ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία στὴ Σκωτία, νὰ βαφτιστεῖ Ὀρθόδοξος Χριστιανὸς καὶ μετὰ ἀπὸ κατήχηση βαφτίστηκε ἀπὸ Ὀρθόδοξο Ἱερέα σὲ ἕναν ποταμό της Σκωτίας. Αὐτὸ ἔχει συμβεῖ πρὶν λίγα χρόνια.
Δὲν ἀποβαίνει ἡ συγκρητιστικὴ ἀνθρωπάρεσκη ‘’ἀγάπη’’, κώλυμα γιὰ νὰ γνωρίσει ἕνας ἑτερόδοξος τὴ Μία Ἁγία Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ;
Τὸ ἔρεβος τοῦ συγκρητιστικοῦ οἰκουμενισμοῦ εἶναι πολὺ μεγάλο. Ἀντιλαμβανόμαστε ἐπίσης τὸ πρόβλημα ἀπὸ τὴν ὕπαρξη διομολογιακών - οἰκουμενιστικῶν κοινοτήτων, ὅπως ἡ ‘’Κοινότητα Iona’’ στὴ Γλασκώβη