Ἡ Εὐαγγελικὴ περικοπὴ τῶν Ἁγίων Θεοφανείων

Κατὰ Ματθαῖον, κεφάλαιο Γ΄, ἐδάφια 13-17

13 Τότε παραγίνεται ὁ ᾿Ιησοῦς ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας ἐπὶ τὸν Ἰορδάνην πρὸς τὸν Ἰωάννην τοῦ βαπτισθῆναι ὑπ᾿ αὐτοῦ. 14 Ὁ δὲ Ἰωάννης διεκώλυεν αὐτὸν λέγων· ἐγὼ χρείαν ἔχω ὑπὸ σοῦ βαπτισθῆναι, καὶ σὺ ἔρχῃ πρός με;
15 Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπε πρὸς αὐτόν· ἄφες ἄρτι· οὕτω γὰρ πρέπον ἐστὶν ἡμῖν πληρῶσαι πᾶσαν δικαιοσύνην· τότε ἀφίησιν αὐτόν· 16 καὶ βαπτισθεὶς ὁ Ἰησοῦς ἀνέβη εὐθὺς ἀπὸ τοῦ ὕδατος· καὶ ἰδοὺ ἀνεῴχθησαν αὐτῷ οἱ οὐρανοί, καὶ εἶδε τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ καταβαῖνον ὡσεὶ περιστερὰν καὶ ἐρχόμενον ἐπ᾿ αὐτόν· 17 καὶ ἰδοὺ φωνὴ ἐκ τῶν οὐρανῶν λέγουσα· οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα.

Ἑρμηνευτικὴ ἀπόδοση ἀπὸ τὸν μακαριστὸ Παναγιώτη Τρεμπέλα

13 Τότε ἦλθε ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ τὴ Γαλιλαία στὸν Ἰορδάνη ποταμὸ πρὸς τὸν Ἰωάννη γιὰ νὰ βαπτιστεῖ ἀπ’ αὐτόν. 14 Ὁ Ἰωάννης ὅμως Τὸν ἐμπόδιζε ἐπίμονα κι ἔλεγε: «Ἐγὼ ἔχω ἀνάγκη νὰ βαπτιστῶ ἀπὸ Σένα τὸν ἀναμάρτητο καὶ Ἐσὺ ἔρχεσαι σὲ μένα γιὰ νὰ δεχθεῖς τὸ βάπτισμα;».
15 Ὁ Κύριος ὅμως τοῦ ἀποκρίθηκε: «Ἄφησε τώρα τὶς ἀντιρρήσεις καὶ μὴ φέρνεις δυσκολία νὰ βαπτιστῶ· διότι μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο, μὲ τὸν ὁποῖο ταπεινώνομαι, πρέπει νὰ ἐκπληρώσω κάθε ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος σοῦ ἀνέθεσε ὡς καθῆκον νὰ βαπτίζεις». Τότε ὁ Ἰωάννης τὸν ἄφησε νὰ βαπτιστεῖ.
16 Καὶ ὅταν βαπτίστηκε ὁ Ἰησοῦς, ἐπειδὴ ὡς ἀναμάρτητος δὲν εἶχε τίποτε νὰ ἐξομολογηθεῖ, ἀνέβηκε ἀμέσως ἀπ’ τὸ νερὸ τοῦ Ἰορδάνη καὶ δὲν ἔμεινε σὲ αὐτό, ὅπως οἱ ἄλλοι ποὺ τὴν ὥρα τοῦ βαπτίσματός τους ἐξομολογοῦνταν τὶς ἁμαρτίες τους. Καὶ ξαφνικὰ ἄνοιξαν γι’ Αὐτὸν οἱ οὐρανοὶ καὶ εἶδε τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ νὰ κατεβαίνει μὲ ἐξωτερικὴ μορφὴ ποὺ ἔμοιαζε μὲ περιστέρι, καὶ νὰ ἔρχεται πάνω Του. 17 Καὶ τότε ἀκούστηκε μιὰ φωνὴ ἀπ’ τοὺς οὐρανοὺς ποὺ ἔλεγε: «Αὐτὸς εἶναι ὁ Υἱός μου ὁ ἀγαπημένος, στὸν Ὁποῖο εὐαρεστήθηκα. Τὸν γέννησα προαιωνίως καὶ εἶναι ὡς Θεὸς ὁ μονάκριβός μου Υἱός, καὶ ὡς ἄνθρωπος ὁ ἀπολύτως ἀναμάρτητος. Πάντοτε ἔκανε τὸ ἀρεστὸ ἐνώπιον μου».


Ἐπιμέλεια κειμένου: Ἑλένη Λιναρδάκη, φιλόλογος
Ἐπιμέλεια πολυτονισμοῦ: Ἄκτιστον