Ἡ Εὐαγγελικὴ περικοπὴ τῆς Κυριακῆς ΙΓ΄Λουκᾶ
Κατὰ Λουκᾶν, κεφάλαιο ΙΗ΄, ἐδάφια 18-27
18 Καὶ ἐπηρώτησέ τις αὐτὸν ἄρχων λέγων· διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω; 19 Εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· τί με λέγεις ἀγαθόν; Οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός. 20 Τὰς ἐντολὰς οἶδας· μὴ μοιχεύσῃς, μὴ φονεύσῃς, μὴ κλέψῃς, μὴ ψευδομαρτυρήσῃς, τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου. 21 Ὁ δὲ εἶπε· ταῦτα πάντα ἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου. 22 Ἀκούσας δὲ ταῦτα ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτῷ· ἔτι ἕν σοι λείπει· πάντα ὅσα ἔχεις πώλησον καὶ διάδος πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι. 23 Ὁ δὲ ἀκούσας ταῦτα περίλυπος ἐγένετο· ἦν γὰρ πλούσιος σφόδρα. 24 Ἰδὼν δὲ αὐτὸν ὁ ᾿Ιησοῦς περίλυπον γενόμενον εἶπε· πῶς δυσκόλως οἱ τὰ χρήματα ἔχοντες εἰσελεύσονται εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ! 25 Εὐκοπώτερον γάρ ἐστι κάμηλον διὰ τρυμαλιᾶς ραφίδος εἰσελθεῖν ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν. 26 Εἶπον δὲ οἱ ἀκούσαντες· καὶ τίς δύναται σωθῆναι; 27 Ὁ δὲ εἶπε· τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ ἐστιν
Ἑρμηνευτική ἀπόδοση ἀπὸ τὸν μακαριστὸ Παναγιώτη Τρεμπέλα
18 Κάποιος ἄρχοντας τῆς συναγωγῆς Τὸν ρώτησε τὰ ἑξῆς: «Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί νὰ κάνω γιὰ νὰ κληρονομήσω τὴν αἰώνια ζωή;». 19 Του εἶπε τότε ὁ Ἰησοῦς: «Ἀφοῦ ἀπευθύνεσαι σὲ ἐμένα νομίζοντας ὅτι εἶμαι ἕνας ἁπλὸς ἄνθρωπος, γιατί μὲ ὀνομάζεις ἀγαθό; Κανεὶς δὲν εἶναι ἀπὸ μόνος τοῦ ἀπολύτως ἀγαθός, παρὰ μόνο ἕνας, ὁ Θεός. 20 Γνωρίζεις τὶς ἐντολές: Νὰ μὴ μοιχεύσεις, νὰ μὴ σκοτώσεις, νὰ μὴν κλέψεις, νὰ μὴν ψευδομαρτυρήσεις, νὰ τιμᾶς τὸν πατέρα σου καὶ τὴ μητέρα σου». 21 Καὶ ἐκεῖνος εἶπε: «Ὅλα αὐτὰ τὰ φύλαξα ἀπὸ τὴν παιδική μου ἡλικία».22 Ὅταν λοιπὸν ἄκουσε τὰ λόγια αὐτὰ ὁ Ἰησοῦς, τοῦ εἶπε: «Ἕνα ἀκόμη σοῦ λείπει. Πούλησε ὅλα ὅσα ἔχεις καὶ μοίρασέ τα στοὺς φτωχούς, καὶ θὰ ἔχεις θησαυρὸ στὸν οὐρανό, καὶ ἔλα νὰ μὲ ἀκολουθήσεις ὡς μαθητής μου, ὑπακούοντας πάντοτε σὲ ὅσα θὰ σὲ διδάσκει τὸ παράδειγμά μου καὶ ἡ διδασκαλία μου». 23 Αὐτὸς ὅμως ὅταν ἄκουσε τὰ λόγια αὐτά, λυπήθηκε πάρα πολὺ˙ διότι ἦταν πάμπλουτος καὶ δὲν ἤθελε νὰ ἀποχωριστεῖ τὰ πλούτη τού. 24 Ὅταν λοιπὸν ὁ Ἰησοῦς τὸν εἶδε τόσο πολὺ στενοχωρημένο, εἶπε: «Πόσο δύσκολα θὰ μποῦν στὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ αὐτοὶ ποὺ ἔχουν τὰ χρήματα! 25 Πράγματι, πολὺ δύσκολα· διότι εἶναι εὐκολότερο μία καμήλα νὰ περάσει ἀπὸ τὴ μικρὴ τρῦπα ποὺ ἀνοίγει ἡ βελόνα, παρὰ νὰ μπεῖ ἕνας πλούσιος στὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ». 26 Ἐκεῖνοι ποὺ τὰ ἄκουσαν αὐτά, εἶπαν τότε: «Καὶ ποιός μπορεῖ νὰ σωθεῖ, ἀφοῦ εἶναι τόσο πολὺ δύσκολο, σχεδὸν ἀδύνατο, νὰ σωθοῦν οἱ πλούσιοι, στοὺς ὁποίους ὁ Θεὸς ἔδωσε τὰ ἐπίγεια ἀγαθά Του;». 27 Τότε ὁ Κύριος τοὺς ἀπάντησε: «Ἐκεῖνα ποὺ εἶναι ἀδύνατο νὰ γίνουν μὲ τὴν ἀσθενικὴ δύναμη τοῦ ἀνθρώπου, εἶναι κατορθωτὰ καὶ δυνατὰ μὲ τὴ χάρη καὶ τὴ δύναμη τοῦ Θεοῦ· διότι μόνο ὁ Θεὸς μπορεῖ νὰ λύσει τὰ δεσμὰ τῆς καρδιᾶς κάθε καλοπροαίρετου πλουσίου πρὸς τὸ χρῆμα καὶ νὰ τὸν καταστήσει ἄξιο τῆς σωτηρίας».
Έπιμέλεια κειμένου Ἑλένη Λιναρδάκη, φιλόλογος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου