Ἀρχ. Ἀρσένιος Κατερέλος
Πρίν ἀπό 160 περίπου ἔτη, ὁ πρῶτος Γέροντας τῶν Ἰωσαφαίων, Ἰωάσαφ μοναχός, ἐνῷ ξεκίνησε μέ μεγάλο ζῆλο τό μοναχικό του στάδιο, στήν συνέχεια ἔπεσε σέ ἀμέλεια. Σέ μία ἀγρυπνία, ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ τοῦ ἔδειξε μία φοβερή ὀπτασία, ὅπου ἐβίωσε τήν κόλασι πού ἀναμένει ὅσους μοναχούς ξεφεύγουν ἀπό τήν ὑψηλή ἀποστολή τοῦ μοναχισμοῦ. Μετά, τοῦ ἐνεφανίσθη ὁ Ἅγιος Γεώργιος καί τόν ὡδήγησε στόν θρόνο τοῦ Θεοῦ. Ὁ Κύριος τόν εὐλόγησε καί τοῦ ξαναχάρισε τόν πρῶτο του ζῆλο.
Ὁ Ἅγιος Γεώργιος ἔσωσε τόν Ἅγιο Ἀρσένιο τόν Καππαδόκη, ὅταν ἦταν παιδί. Τόν ἅρπαξε μέσα ἀπό ἕνα χείμαρο πού τόν εἶχε παρασύρει, τόν ἐπῆρε στό ἄλογό του καί τόν ἔβγαλε ἔξω ἀπό τόν χείμαρο .
Ὁ Ἅγιος Γεώργιος Καρσλίδης εἶχε ἰδιαίτερες ἐμπειρίες ἀπό τόν Ἅγιο Γεώργιο, τόσο στήν περιοχή τῆς Γεωργίας, ὅσο καί κατόπιν στόν τόπο τῆς ἀσκήσεώς του, στήν Σίψα τῆς Δράμας.
Ὁ προηγούμενος τῆς Μονῆς Διονυσίου Γέροντας Χαράλαμπος, ὅταν αἰχμαλωτίσθηκε στήν Βουλγαρία, τό 1941 ἀπό τούς Κομιτατζῆδες, ἐσώθη ἀπό τόν Ἅγιο Γεώργιο.
Ὁ μοναχός Γεώργιος Ἁγιοπαυλίτης, ἐπειδή ἐφυγάδευσε συμμάχους κατά τήν Γερμανική Κατοχή, κατεδικάσθη σέ θάνατο. Τόν ἔκλεισαν στό Ἑπταπύργιο τῆς Θεσσαλονίκης. Ἐκεῖ, περιμένοντας τήν ἐκτέλεσή του, εἶδε τούς προστάτας Ἁγίους τῆς Μονῆς του, τόν Ἅγιο Γεώργιο καί τόν Ἅγιο Παῦλο, πού τοῦ προεμήνυσαν ὅτι θά ἐλευθερωνόταν σέ τρεῖς ἡμέρες. Ἐπήδησε ἀπό τόν τρίτο ὄροφο τῆς φυλακῆς καί ἔπεσε ἐπάνω σέ ἕνα ὑψηλό δένδρο καί ἀντί νά σκοτωθῆ δέν ἔπαθε τήν παραμικρή γρατσουνιά. Ἐν συνεχείᾳ, μέ τήν ὑπερφυσική προστασία τῶν ἐν λόγῳ Ἁγίων, κρυβόμενος, ἔφθασε μέ τά πόδια στό Ἅγιον Ὄρος. Ἐκοιμήθη τό 1998.
Εἴθε ὁ τῶν αἰχμαλώτων ἐλευθερωτής Ἅγιος Μεγαλομάρτυς Γεώργιος νά μᾶς ἐλευθερώνη ἀπό τήν αἰχμαλωσία τῶν παθῶν μας, ὥστε τό ἄχρονο Φῶς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ νά λάμπη μέσα μας. Ἔτσι μόνο θά ἀντανακλᾶται πρός ὅλες τίς κατευθύνσεις.
Ὁ Ἅγιος Γεώργιος ἔσωσε τόν Ἅγιο Ἀρσένιο τόν Καππαδόκη, ὅταν ἦταν παιδί. Τόν ἅρπαξε μέσα ἀπό ἕνα χείμαρο πού τόν εἶχε παρασύρει, τόν ἐπῆρε στό ἄλογό του καί τόν ἔβγαλε ἔξω ἀπό τόν χείμαρο .
Ὁ Ἅγιος Γεώργιος Καρσλίδης εἶχε ἰδιαίτερες ἐμπειρίες ἀπό τόν Ἅγιο Γεώργιο, τόσο στήν περιοχή τῆς Γεωργίας, ὅσο καί κατόπιν στόν τόπο τῆς ἀσκήσεώς του, στήν Σίψα τῆς Δράμας.
Ὁ προηγούμενος τῆς Μονῆς Διονυσίου Γέροντας Χαράλαμπος, ὅταν αἰχμαλωτίσθηκε στήν Βουλγαρία, τό 1941 ἀπό τούς Κομιτατζῆδες, ἐσώθη ἀπό τόν Ἅγιο Γεώργιο.
Ὁ μοναχός Γεώργιος Ἁγιοπαυλίτης, ἐπειδή ἐφυγάδευσε συμμάχους κατά τήν Γερμανική Κατοχή, κατεδικάσθη σέ θάνατο. Τόν ἔκλεισαν στό Ἑπταπύργιο τῆς Θεσσαλονίκης. Ἐκεῖ, περιμένοντας τήν ἐκτέλεσή του, εἶδε τούς προστάτας Ἁγίους τῆς Μονῆς του, τόν Ἅγιο Γεώργιο καί τόν Ἅγιο Παῦλο, πού τοῦ προεμήνυσαν ὅτι θά ἐλευθερωνόταν σέ τρεῖς ἡμέρες. Ἐπήδησε ἀπό τόν τρίτο ὄροφο τῆς φυλακῆς καί ἔπεσε ἐπάνω σέ ἕνα ὑψηλό δένδρο καί ἀντί νά σκοτωθῆ δέν ἔπαθε τήν παραμικρή γρατσουνιά. Ἐν συνεχείᾳ, μέ τήν ὑπερφυσική προστασία τῶν ἐν λόγῳ Ἁγίων, κρυβόμενος, ἔφθασε μέ τά πόδια στό Ἅγιον Ὄρος. Ἐκοιμήθη τό 1998.
Εἴθε ὁ τῶν αἰχμαλώτων ἐλευθερωτής Ἅγιος Μεγαλομάρτυς Γεώργιος νά μᾶς ἐλευθερώνη ἀπό τήν αἰχμαλωσία τῶν παθῶν μας, ὥστε τό ἄχρονο Φῶς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ νά λάμπη μέσα μας. Ἔτσι μόνο θά ἀντανακλᾶται πρός ὅλες τίς κατευθύνσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου