1. Νά τό ἔχουμε χαρά πού γεννηθήκαμε σέ χριστιανικές οἰκογένειες καί γνωρίσαμε ἀπό μικροί τόν Θεό, τόν ἀληθινό Θεό. Θεός, ἀγαπητοί μου, ὑπάρχει καί μήν ἔχετε καμμία ἀμφιβολία γι᾽ αὐτό. Κάθε σπίτι κάποιος τό ἔφτιαξε. Καί τό μεγάλο αὐτό σπίτι πού λέγεται σύμπαν, πού εἶναι κόσμημα, γι᾽ αὐτό καί τό λέμε «κόσμο», κάποιος τό ἔκανε. Τό ἔφτιαξε ὁ Θεός. Ὅ,τι ξέρουμε γιά τόν Θεό δέν τό μάθαμε ἀπό τήν φιλοσοφία, ἀλλά μᾶς τό ἀποκάλυψε ὁ Ἴδιος ὁ Θεός. Ὁ Θεός μας εἶναι καί λέγεται ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΣ, ὁ Πατέρας, ὁ Υἱός καί τό Ἅγιο Πνεῦμα.
Τρία Πρόσωπα, ἀλλά αὐτά τά τρία Πρόσωπα ἔχουν μία οὐσία, εἶναι ἕνας Θεός. Γι᾽ αὐτό καί λέγονται ὁμοούσια. Τό δεύτερο Πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, σαρκώθηκε στήν Κοιλία τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καί ἔγινε ἄνθρωπος. Ἄνθρωπος καθ᾽ ὅλα ὅμοιος μέ μᾶς, πλήν τῆς ἁμαρτίας. Ἦλθε ἀνάμεσά μας ὁ Θεός, γι᾽ αὐτό καί τόν Ἰησοῦ Χριστό τόν λέμε «Ἐμμανουήλ», πού σημαίνει «μαζί μας εἶναι ὁ Θεός».
Ναί, μαζί μας εἶναι ὁ Θεός, στήν φτώχεια μας καί στήν μιζέρια μας, ἀφοῦ καί ὁ Ἴδιος ἔζησε φτωχικά. Ἐδῶ στήν γῆ πού ἦλθε ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός, μᾶς κήρυξε ὡραία διδασκαλία, πού, ἄν τήν ἐφαρμόσουμε, θά κάνουμε παράδεισο τήν γῆ, καί ἀκόμη περισσσότερο ὁ Χριστός μας θυσιάστηκε γιά μᾶς, γιατί σταυρώθηκε μέρα Παρασκευή στόν Γολγοθᾶ.
Ὁ σταυρικός Του θάνατος εἶναι μία Θυσία, μία προσφορά στόν οὐράνιο Πατέρα γιά τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν μας. Αὐτό τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ πού χύθηκε τήν Μεγάλη Παρασκευή ἀπό τό καρφωμένο στόν σταυρό Σῶμα Του, εἶναι στό Ἅγιο Ποτήριο καί μᾶς καλεῖ ὁ Ἱερέας νά κοινωνήσουμε ἀπ᾽ αὐτό γιά ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν μας καί γιά νά ἔχουμε αἰώνια καί ἀθάνατη ζωή. – Ὁ Ἰησοῦς Χριστός, μετά τόν θάνατό Του, κατέβηκε μέ τό Σῶμα Του στόν τάφο, ἀλλά δέν ἔμεινε στόν τάφο. Τήν τρίτη ἡμέρα ἀναστήθηκε, γιατί, σάν Θεός πού εἶναι, δέν μποροῦσε νά γίνει διαφορετικά.
Μέ τόν θάνατό Του ὁ Χριστός μας νίκησε τόν θάνατο, τόν πάτησε, «θανάτῳ θάνατον πατήσας» ψάλλουμε, καί σαράντα ἡμέρες μετά τήν ἀνάστασή Του, μέ τήν ἁγία του Ἀνάληψη, ἀνέβηκε στόν οὐρανό, ἀπ᾽ ὅπου καί κατέβηκε. Βέβαια, ποτέ ὁ Ἰησοῦς Χριστός, σάν Θεός, δέν ἔπαυσε νά εἶναι στόν οὐρανό, ἀλλά μέ τήν Ἀνάληψή Του ἀνέβασε στόν οὐρανό καί τήν φύση μας, γιατί ἀναλήφθηκε στόν οὐρανό καί μέ τό Σῶμά Του.
Καί ἀπό ἐκεῖ ἀπό τόν οὐρανό, σέ καιρό πού Αὐτός καθόρισε θά ξανάρθει πάλι, μέ τήν Δεύτερή Του παρουσία, νά κρίνει τόν κόσμο καί νά πάρει τήν οἰκογένειά Του στήν Βασιλεία Του τήν ἐπουράνιο. Ποιά εἶναι ἡ Οἰκογένεια τοῦ Χριστοῦ, ἀγαπητοί μου; Εἶναι ἡ ἁγία Του Ἐκκλησία, στήν ὁποία ἀνήκουμε ὅλοι οἱ βαπτισμένοι Ὀρθόδοξοι χριστιανοί! Ὁ Θεός μας, ἀγαπητοί μου, βρίσκεται σ᾽ Αὐτήν τήν θεία καί ἱερή Οἰκογένεια τῶν παιδιῶν Του, τήν ἁγία Του Ἐκκλησία.
2. Γιά νά ἀνήκουμε στόν Θεό, πρέπει ὁπωσδήποτε νά ἀνήκουμε στήν Ἐκκλησία Του. Ἔξω ἀπό αὐτήν δέν μποροῦμε νά λέγουμε ὅτι εἴμαστε τοῦ Θεοῦ. «Ἔξω ἀπό τήν Ἐκκλησία δέν ὑπάρχει σωτηρία», λέγει ὁ ἅγιος Κυπριανός. Στήν Ἐκκλησία ὁ Χριστός ἔβαλε τούς Ἀρχιερεῖς καί Ἱερεῖς, ὡς ἀντιπροσώπους Του, γιά νά τελοῦν τά ἱερά Μυστήρια, μέ τά ὁποῖα ἔρχεται στούς πιστούς ἡ Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί σώζονται.
Στήν Ἐκκλησία μπαίνουμε μέ τό βάπτισμα, γι᾽ αὐτό καί τό μυστήριο αὐτό τό λέγουν «θύρα», ἀπό τήν ὁποία περνᾶμε γιά νά μποῦμε στήν Ἐκκλησία. Ὅλοι μας βαπτιστήκαμε ἀπό κάποιο Ἱερέα, ἀπό κάποιον παπᾶ. Ἀλλά αὐτόν τόν Ἱερέα κάποιος Ἀρχιερέας τόν χειροτόνησε.
Ὥστε, ἄν στήν Ἐκκλησία δέν ὑπῆρχαν Ἀρχιερεῖς καί Ἱερεῖς, γιά νά τελοῦν τά ἱερά Μυστήρια, οἱ ἄνθρωποι θά ἦταν ἀβάπτιστοι, ἀλειτούργητοι καί ἀκοινώνητοι καί ὅταν πέθαιναν θά πήγαιναν «σάν τό σκυλί στό ἀμπέλι», πού λένε στά χωριά μας, γιατί δέν θά ὑπῆρχε παπᾶς νά τελέσει τό μυστήριο τῆς κηδείας.
Ὥστε, ὅταν λέμε Ἐκκλησία, μετά τόν Θεό, πού εἶναι τό κατοικητήριό Του, ἐννοοῦμε τούς Ἀρχιερεῖς καί Ἱερεῖς, «ἄνευ τῶν ὁποίων – λέγει ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος – Ἐκκλησία οὐ καλεῖται». Ἀλλά δέν εἶναι μόνο οἱ Ἀρχιερεῖς καί οἱ Ἱερεῖς Ἐκκλησία, ἀγαπητοί μου. Ἐμεῖς οἱ Ἱερεῖς γίναμε γιά σᾶς, γιά νά ὑπηρετοῦμε σᾶς, στά ἀναγκαῖα γιά τήν σωτηρία σας. Ἐκκλησία λοιπόν εἶναι ὅλος ὁ λαός τοῦ Θεοῦ, κληρικοί καί λαϊκοί. Γι᾽ αὐτό τό Μυστήριο πού ἐκφράζει τήν Ἐκκλησία λέγεται «θεία Λειτουργία». «Λειτουργία» εἶναι ἀπό τίς δύο λέξεις, τό «ἔργο» καί τό «λεῖτος», λεῖτος - ἔργον = λειτουργία. Τί μεγάλη, ἀδελφοί μου, τί μεγαλόπρεπη πού εἶναι ἡ ἱερή μας Οἰκογένεια, ἡ Ἐκκλησία.
Σ᾽ αὐτή εἶναι ἡ Ἁγία Τριάδα, ἡ Παναγία Δέσποινα, οἱ ἄγγελοι τοῦ οὐρανοῦ, ὁ τίμιος Πρόδρομος, οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι, ὅλοι οἱ ἅγιοι, ὅλοι οἱ ζῶντες βαπτισμένοι χριστιανοί, ἀλλά καί ὅλοι οἱ κεκοιμημένοι ὡς ὀρθόδοξοι χριστιανοί.
3. Χριστιανέ, ἄν εἶσαι σωστός καί καλός χριστιανός, σέ ρωτάω: Γιατί, μοῦ λές ὅτι νοιώθεις μοναξιά; Σκέψου πόσοι εἶναι πάνω σου καί δίπλα σου ὅταν μπαίνεις στόν Ναό τοῦ χωριοῦ σου γιά νά λειτουργηθεῖς: Ἡ Παναγία καί ὅλοι οἱ Ἄγγελοι, οἱ ζωντανοί συγχωριανοί σου, πού ἔχουν τήν ἴδια πίστη μέ σένα καί ὅλα τά πεθαμένα σου. – Ἐδῶ ὅμως μᾶς καταλαμβάνει μία βαθειά πικρία. Πικρία, γιατί πολλά ἀδέλφια μας, ἐνῶ καλά καί εὐτυχισμένα τά περνάγαμε, ξέρω καί ἐγώ τί τούς ἦλθε καί τί ἔπαθαν, καί ἔφυγαν ἀπό τήν Ἐκκλησία.
Κόπηκαν ἀπό τό δέντρο της καί γι᾽ αὐτό ξεράθηκαν. Αὐτοί εἶναι οἱ παπικοί καί ἀπό αὐτούς ἔπειτα οἱ προτεστᾶντες. Αὐτοί οἱ ἴδιοι λένε ὅτι εἶναι Ἐκκλησία, ἀλλά δέν εἶναι. Καί φαίνεται αὐτό ἀπό ἐκεῖνο πού σᾶς εἶπα: Τό Μυστήριο, σᾶς εἶπα, πού ἐκφράζει τήν Ἐκκλησία εἶναι ἡ Θεία Λειτουργία.
Ἀφοῦ μ᾽ αὐτούς δέν μποροῦμε νά τελέσουμε τήν Θεία Λειτουργία, ἄρα δέν ἀποτελοῦν αὐτοί Ἐκκλησία. Γι᾽ αὐτούς, χριστιανοί μου, προσευχή νά μετανοήσουν καί νά ἐπιστρέψουν πάλι στήν Ἐκκλησία, ἀπ᾽ ὅπου ἔφυγαν, καί ἐμεῖς οἱ ὀρθόδοξοι μήν τό «κουνᾶμε ρούπι» ἀπό τήν Ἐκκλησία μας. Ἄς πεθάνουμε φτωχοί καί γυμνοί στό στρῶμα, ἀλλά νά πεθάνουμε μέσα στήν Ἐκκλησία.
Μέ τούς Ἀρχιερεῖς μας, τούς Ἱερεῖς μας, τούς καλογέρους μας, τίς κολυμβῆθρες καί τά ἱερά μας λάβαρα. Νά τά παράσουμε καί ἐδῶ καλά στήν ἀγκαλιά τῆς μάνας Ἐκκλησιᾶς καί ὅταν πεθάνουμε αἰώνια εὐτυχισμένοι στόν γλυκό Παράδεισο, ΑΜΗΝ.
Mέ πολλές εὐχές
† Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου