Η αγνότητα είναι κατορθωτή σήμερα; π. Γεωργίου Καλπούζου

π. Γεωργίου Καλπούζου

Πολλοί σπεύδουν να δώσουν αρνητική απάντηση στο ερώτημα αυτό. Και ίσως να έχουν κάποιο δίκιο. Γιατί οι αγνοί νέοι δεν βγαίνουν να διαλαλήσουν την αγνότητά τους. Όπως είναι γεγονός ότι υπάρχουν νέοι και νέες με προγαμιαίες σχέσεις, άλλο τόσο είναι γεγονός ότι υπάρχει θείο άρωμα, ουράνιο μοσχοβόλημα, ευωδία Χριστού που είναι οι αγνοί νέοι και νέες.

Είναι θαυμαστό να βλέπεις πάνω στη βρωμιά της σύγχρονης κοινωνίας να ανθίζουν και να μοσχοβολούν σαν ευωδιαστά λουλούδια οι αγνοί νέοι μας.

Πόσο θα ήθελαν μερικοί να μην υπήρχαν τέτοιοι νέοι!

Άλλωστε προσπαθούν να μας πείσουν πως δεν υπάρχουν αγνοί νέοι και νέες στην εποχή μας.

Κι όμως υπάρχουν και θα υπάρχουν. Σπανίζουν, ναι, δεν έχουν όμως εξαφανισθεί. Τους γνωρίζει ο Θεός και οι Πνευματικοί.

Κάποτε ο Προφήτης Ηλίας εξέφρασε στο Θεό ένα παράπονο: Κύριε, είπε, τους Προφήτες Σου εσκότωσαν και έμεινα μόνος. Και του απαντά ο Θεός. Δεν είσαι μόνος Ηλία. Επτά χιλιάδες δεν έκλιναν γόνυ στον Βαάλ. Ο Ηλίας αισθανόταν μόνος, όμως υπήρχαν άλλοι επτά χιλιάδες πιστοί που τους γνώριζε ο Θεός. Και σήμερα υπάρχουν χιλιάδες νέοι που δεν έκλιναν γόνυ στον σύγχρονο Βαάλ της ανηθικότητας. Τους γνωρίζει ο Θεός. Αγωνίζονται με τη βοήθεια του Θεού να μείνουν αγνοί και καθαροί μέχρι τη στιγμή του ευλογημένου γάμου των.

Δύο παιδιά του Θεού, ένας νέος και μια νέα, αγνοί μέχρι εκείνη την ώρα του γάμου, ενώνονται εκούσια. Με αλληλοσεβασμό και υπομονή ζουν μέχρι ο Χριστός να τους ενώσει «εις σάρκα μίαν» και να μείνουν ενωμένοι εν Χριστώ Ιησού.

Όταν ο νέος, η νέα μπουν με ειλικρίνεια ολοκληρωτική και με συνέπεια στον χριστιανικό κανόνα ζωής, τότε… τότε η νίκη στην πάλη της σάρκας είναι δυνατή.

Τότε μόνο αναδεικνύονται νικητές!

Ο αγνός νέος είναι ο αληθινός ήρωας! Είναι ο πραγματικός αντιστασιακός!

Το να αμαρτάνεις πορνεύοντας είναι εύκολο. Το να μην πορνεύεις είναι δύσκολο, ιδιαιτέρα σήμερα. Και ποιος είναι ο ήρωας; Εκείνος που κατορθώνει τα εύκολα ή τα δύσκολα; Εκείνος που αντιστέκεται στην αμαρτία ή αυτός που παρασύρεται από την αμαρτία;

Εκείνος που εφαρμόζει το Θείο νόμο, ή εκείνος που τον περιφρονεί; Ασφαλώς ήρωας είναι εκείνος που αντιστέκεται στην αμαρτία, που νικά τα πάθη και την ηδονή. Αυτός που εφαρμόζει το νόμο του Θεού.

Το όχι είναι μια μικρή λέξη. Πόση όμως δύναμη χρειάζεται γι’ αυτή! Υπάρχουν λοιπόν και σήμερα αγνοί νέοι και νέες. Το γνωρίζουν άλλωστε και αυτοί που δεν θέλουν να υπάρχουν αγνά νειάτα. Γι’ αυτό έχουν οργανώσει μια σατανική εκστρατεία για να παρασύρουν τους νέους στην ακόλαστη ζωή! (Αλήθεια! Επαληθεύονται σήμερα τα πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών των Εβραίων που μεθοδεύουν τη διαφθορά της Ορθοδόξου νεολαίας).

Χρειάζεται λοιπόν και από την πλευρά της Εκκλησίας μια εκστρατεία διαφώτισης, ώστε να προφυλαχθούν οι νέοι και νέες μας αγνοί και αμόλυντοι και για την μετάνοια και επιστροφή όσων έχουν παρασυρθεί.

Είναι ανάγκη να αποκτήσουν οι νέοι την  βεβαιότητα και την βιωματική εμπειρία, ότι η δύναμη του Χριστού και η μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας δίνουν στους νέους δύναμη για να βγουν στο τέλος νικητές και να επαναλαμβάνουν με τον Παύλο: «Πάντα ισχύω εν τω ενδυναμούντί με Χριστώ» (Φιλιπ. 4, 13).

Γράφει ο π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος:

«Οι πιστοί νέοι και νέες επειδή γνωρίζουν ότι οι προ του γάμου σχέσεις είναι αμαρτία, αγωνίζονται με την Χάρη του Θεού και κατορθώνουν, όχι όλοι βεβαίως, να φθάσουν αγνοί στο γάμο και να λάβουν αξίως τους «στεφάνους».

Αν όμως τους πείσουμε ότι δεν αποτελούν αμαρτία οι προγαμιαίες σχέσεις, τότε είναι φυσικό να παύσουν τον αγώνα αυτόν που είναι σκληρός και επίπονος. Οπότε τι θα συμβεί;

Ό,τι συμβαίνει και σήμερα με τους νέους που έχουν προγαμιαίες σχέσεις. Είναι γνωστό πως αυτοί, πλην εξαιρέσεων, προσέχουν στις σχέσεις τους αυτές να αποφεύγουν «ανεπιθύμητες παρενέργειες». Είναι όμως επίσης γνωστό, ότι ο τρόπος «αντισύλληψης» δεν είναι απόλυτα 100% ασφαλής και ένα ποσοστό από τις σχέσεις αυτές καταλήγει σε σύλληψη.

Τι γίνεται στις περιπτώσεις αυτές; Πως αντιμετωπίζεται το θέμα; Η πείρα της ζωής λέει, ότι τρεις λύσεις έχει να επιλέξει ο νέος και η νέα.

1)     Να επισπεύσουν το γάμο τους, ώστε το βρέφος να γεννηθεί «πρόωρα», όχι όμως ως εξώγαμο.

2)         Όταν ο γάμος δεν γίνει (γιατί αρνείται ο νέος να αναλάβει τις ευθύνες του) και η νέα δεν δεχθεί να φονεύσει το έμβρυο, γεννάται εξώγαμο παιδί, οπότε ενδέχεται να αρχίσουν δικαστικοί αγώνες για αναγνώριση του παιδιού. Ή άλλοτε η νέα μεταβαίνει σε άλλο μέρος μέχρι να γεννήσει το παιδί, οπότε το δίνει για υιοθεσία.

3)       Αν δεν συμβούν τα ανωτέρω τότε γίνεται η άμβλωση, δηλ. ο σφαγιασμός ενός αθώου πλάσματος. Και δυστυχώς αυτό συμβαίνει σε μεγάλο ποσοστό με όλες τις συνέπειες που ακολουθούν σωματικές και ψυχικές.

Και ποιοι είναι οι ηθικοί αυτουργοί; Όσοι διδάσκουν στους νέους, ότι οι προγαμιαίες σχέσεις δεν αποτελούν αμαρτία και έτσι διαστρεβλώνουν την έννοια του Μυστηρίου του γάμου.

Μεγάλη λοιπόν είναι η ευθύνη όλων αυτών που με κάθε τρόπο παρασύρουν τους νέους να συνάψουν προγαμιαίες σχέσεις».

Απόσπασμα από το βιβλίο του π. Γεωργίου Καλπούζου 
«Έφηβοι και προγαμιαίες σχέσεις
Εκδόσεις Φωτοδότες
σελ. 46-49