Ἡ θεραπεία κόρης Ἰαείρου καὶ αἱμορροούσης. Κυριακή Ζ΄ Λουκᾶ. (†) Ἀρχ. Ἰωήλ Γιανακόπουλος

Ἡ θεραπεία κόρης Ἰαείρου καὶ αἱμορροούσης.
Ματθ. 9,18—26. Μάρκ. 5,21—43. Λουκ. 8,40 -56.

 (†) Ἀρχ. Ἰωήλ Γιανακόπουλος

 Τὰ δύο ταῦτα θαύματα ἔγιναν ὡς ἑξῆς. Μετὰ τὸ θαῦμα τῶν δαιμονιζομένων τῶν Γερασηνῶν «διαπεράσαντος τοῦ Ἰησοῦ ἐν τῷ πλοίῳ εἰς τὸ πέραν, πάλιν συνήχθη ὄχλος πολὺς ἐπ’ αὐτόν». Ὁ Ἰησοῦς δηλαδὴ ἐπιστρέψας ἐκ τῆς πόλεως τῶν Γερασηνῶν διὰ θαλάσσης ἦλθεν εἰς Καπερναούμ. Ἐκεῖ «ἀπεδέξατο αὐτὸν ὁ λαὸς» μετὰ χαρᾶς, διότι «ἦσαν πάντες προσδοκῶντες αὐτόν». Ὁ λαὸς δηλαδή, τὸν ὁποῖον ἤθελε νὰ ἀποφύγῃ ὁ Ἰησοῦς ἀναχωρήσας τὴν προηγουμένην ἡμέραν καὶ μεταβὰς εἰς τὴν χώραν τῶν Γαδαρηνῶν, τὸν ἀνέμενε καὶ «ἦν παρὰ τὴν θάλασσαν» ἦτο πλησίον τῆς παραλίας τῆς λίμνης.

«Περί Ευχαριστίας ώς θυσίας και Ιερωσύνης». Διαλογική συζήτησις Ευαγγελικών και Ορθοδόξων. Θέμα 4ον. Δ΄ Μέρος. Αρχ. Ιωήλ Γιαννακόπουλου

Διαλογική συζήτησις Ευαγγελικών και Ορθοδόξων
Αρχιμανδρίτου Ιωήλ Γιαννακοπούλου
Εκδόσεις Πουρνάρα – Θεσσαλονίκη 

ΘΕΜΑ 4ον:  «Περί Ευχαριστίας ώς θυσίας και Ιερωσύνης» Δ΄ Μέρος (σελίδων 61-74)

Ὀρθόδοξος: Ἄς θέσωμεν τήν ἀλληγορικήν ταύτην ἔννοιαν εἰς τό χωρίον τοῦτο.  Θά ἔχωμεν τό ἑξῆς ἀνακόλουθον: «Τοῦτο ἐστί τό σῶμα μου» ἤτοι τοῦτο εἶναι τό σύμβολον τοῦ σώματός μου «τό ὑπέρ ὑμῶν», τό ὁποῖον σύμβολον εἶναι δι’ ὑμᾶς. Ἑπομένως δέν ἐθυσιάσθη δι’ ἡμᾶς τό σῶμα τοῦ Κυρίου ἀλλά τό σύμβολον τούτου!!  Προχωρῶ. Ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος τρώγει τόν ἄρτον καί πίνει τό ποτήριον ἀναξίως εἶναι ἔνοχος του συμβόλου τοῦ σώματός καί τοῦ συμβόλου τοῦ αἵματος τοῦ Κυρίου.  Εἴμεθα ἔνοχοι οἱ ἀναξίως κοινωνοῦντες ὄχι εἰς τό σῶμα τοῦ Κυρίου ἀλλά εἰς τό σύμβολον τοῦ σώματός του, ἄρα οὐδόλως ἔνοχοι!!
Βλέπετε πού καταντῶμεν!

«Περί Ευχαριστίας ώς θυσίας και Ιερωσύνης». Διαλογική συζήτησις Ευαγγελικών και Ορθοδόξων. Θέμα 4ον. Γ΄ Μέρος. Αρχ. Ιωήλ Γιαννακόπουλου

Διαλογική συζήτησις Ευαγγελικών και Ορθοδόξων
Αρχιμανδρίτου Ιωήλ Γιαννακοπούλου
Εκδόσεις Πουρνάρα – Θεσσαλονίκη 

ΘΕΜΑ 4ον:  «Περί Ευχαριστίας ώς θυσίας και Ιερωσύνης» Γ΄ Μέρος (σελίδων 61-74)

Εὐαγγελικός: Ἐνταῦθα τό «ἐστίν» ἔχει ἀλληγορικήν ἔννοιαν καί σημαίνει συμβολίζει.  Αὐτό ἐξάγεται ἐκ τοῦ ἑξῆς: Ὁ Κύριος λέγει ἀλλοῦ: «Ἐγώ εἰμι ἡ ἄμπελος ἡ ἀληθινή...». Ἐνταῦθα προφανῶς πρέπει τό εἰμί νά ληθφθῇ ἐν ἀλληγορικῇ ἐννοία, διότι ὁ Κύριος δέν ἦτο ἄμπελος ἀλλά ἄνθρωπος. Ἑπομένως πρέπει νά σημαίνῃ ἐγώ συμβολίζω ἄμπελον ἀληθινήν.  Κάτι παρόμιον γίνεται καί ἐδῶ «τοῦτο ἐστί» =τοῦτο συμβολίζει τό σῶμα μου.

Ὀρθόδοξος:  Κάθε ἄλλο!  Εἰς οὐδεμίαν γλῶσσαν τό ρῆμα εἰμί λαμβάνεται ἐν ἀλληγορικῇ ἐννοίᾳ.

«Περί Ευχαριστίας ώς θυσίας και Ιερωσύνης». Διαλογική συζήτησις Ευαγγελικών και Ορθοδόξων. Θέμα 4ον. Β΄Μέρος. Αρχ. Ιωήλ Γιαννακόπουλου

Διαλογική συζήτησις Ευαγγελικών και Ορθοδόξων
Αρχιμανδρίτου Ιωήλ Γιαννακοπούλου
Εκδόσεις Πουρνάρα – Θεσσαλονίκη 

ΘΕΜΑ 4ον:  «Περί Ευχαριστίας ώς θυσίας και Ιερωσύνης» Β΄ Μέρος (σελίδων 53-74)

Εὐαγγελικός: Καί πῶς θά πεισθῶ, ὅτι τοιαύτην γραμματικήν ἔννοιαν ἔχει τό χωρίον τοῦτο;

Ὀρθόδοξος: Ἐκ τοῦ σκανδαλισμοῦ πολλῶν μαθητῶν τοῦ Κυρίου.  Τό κείμενον λέγει  «πολλοί οὖν ἀκούσαντες ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ εἶπον: σκληρός ἐστίν ὁ λόγος οὗτος τίς δύναται αὐτοῦ ἀκούειν;» Ἐάν ὁ Κύριος ἐνόει πνευματικήν ἐπικοινωνίαν καί οὐχί πραγματικήν χορήγησιν τοῦ σώματος καί αἵματος του, τοῦ Ἑαυτοῦ του, δέν ὑπῆρχεν λόγος νά σκανδαλισθῶσι οἱ ἀκροαταί του, οἱ μαθηταί του.

«Περί Ευχαριστίας ώς θυσίας και Ιερωσύνης». Διαλογική συζήτησις Ευαγγελικών και Ορθοδόξων. Θέμα 4ον. A΄Μέρος. Αρχ. Ιωήλ Γιαννακόπουλου

Διαλογική συζήτησις Ευαγγελικών και Ορθοδόξων
Αρχιμανδρίτου Ιωήλ Γιαννακοπούλου
Εκδόσεις Πουρνάρα – Θεσσαλονίκη 

ΘΕΜΑ 4ον:  «Περί Ευχαριστίας ώς θυσίας και Ιερωσύνης» Α΄ Μέρος (σελίδων 53-74)

Ὀρθόδοξος: Ἐπιθυμεῖτε κ. Εὐαγγελικέ νά ἐξετάσωμεν τό μυστήριον τῆς θείας εὐχαριστίας;

Εὐαγγελικός: Θά ἤθελα προηγουμένως τό περί ἱερωσύνης μυστήριον νά ἐξετάσωμεν.

Ὀρθόδοξος: Φυσικότερον ὅμως εἶναι νά ἴδωμεν πρῶτον τό περί εὐχαριστίας, διότι ἄν ἀποδειχθῇ ὅτι ἡ θεία εὐχαριστία εἶναι θυσία, εὔκολον εἶναι κατόπιν νά ἐξετασθῇ καί τό μυστήριον τῆς ἱερωσύνης. Ἐάν  δηλαδή ἀποδειχθῇ ὅτι ἡ θεία εὐχαριστία εἶναι θυσία, κατ’ ἀνάγκην πρέπει να δεχθῶμεν, ὄτι πρέπει νά ὑπάρχωσιν  ἱερεῖς ἄρα πρέπει νά ὑπάρχῃ ἱερωσύνη.

«Περί Ἐκκλησίας». Διαλογική συζήτησις Ευαγγελικών και Ορθοδόξων. Θέμα 2ον Γ΄Μέρος. Αρχ. Ιωήλ Γιαννακόπουλου

Διαλογική συζήτησις Ευαγγελικών και Ορθοδόξων
Αρχιμανδρίτου Ιωήλ Γιαννακοπούλου
Εκδόσεις Πουρνάρα – Θεσσαλονίκη 

ΘΕΜΑ 2ον:  «Περί Ἐκκλησίας» Γ΄ Μέρος σελίδων 17-32

«Περί Ἐκκλησίας». Διαλογική συζήτησις Ευαγγελικών και Ορθοδόξων. Θέμα 2ον Β΄Μέρος. Αρχ. Ιωήλ Γιαννακόπουλου

Διαλογική συζήτησις Ευαγγελικών και Ορθοδόξων

Αρχιμανδρίτου Ιωήλ Γιαννακοπούλου

Εκδόσεις Πουρνάρα – Θεσσαλονίκη 

ΘΕΜΑ 2ον:  «Περί Ἐκκλησίας» Β΄Μέρος σελίδων 17-32

Εὐαγγελικός: Δείξατέ μου καί τό τρίτον στοιχεῖον τῆς ἐκκλησίας κατά τήν γνώμην σας καί κατόπιν θά σᾶς εἴπω καί ἐγώ τήν γνώμην μου.

Ὀρθόδοξος: Τό τρίτον στοιχεῖον τῆς ἐκκλησίας εἶναι, ὅτι αὕτη κατέχει τήν ἀλήθειαν.  Τοῦτο μᾶς τό ἀναφέρει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος εἰς τήν Α΄ Τιμοθ. 3,15 «ὄτι ἡ ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ ζῶντος» εἶναι «στῦλος καί ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας». Ἐξ αὐτοῦ φαίνεται, ὅτι ἡ ἀνωτέρω ἀναφερθεῖσα ὠργανωμένη καί ἀκατάλυτος ἐκκλησία εἶναι διδάσκαλος τῆς ἀλήθειας. Ὁ Κύριος δίδει τόσην σημασίαν εἰς τήν ἐκκλησίαν, ὤστε λέγει:

«Περί Ἐκκλησίας».Διαλογική συζήτησις Ευαγγελικών και Ορθοδόξων. Θέμα 2ον. Α΄Μέρος. Αρχ. Ιωήλ Γιαννακόπουλου

Διαλογική συζήτησις Ευαγγελικών και Ορθοδόξων
Αρχιμανδρίτου Ιωήλ Γιαννακοπούλου
Εκδόσεις Πουρνάρα – Θεσσαλονίκη 

ΘΕΜΑ 2ον:  «Περί Ἐκκλησίας» Α΄Μέρος σελίδων 17-32

Ὀρθόδοξος: Ἐπιθυμεῖτε Κύριε νά ὁμιλήσωμεν καί περί ἐκκλησίας;

Εὐαγγελικός: Εὐχαρίστως.  Μέ βάσιν ὅμως τήν Ἁγίαν Γραφήν.

Ὀρθόξος: Βεβαίως.  Καί σᾶς ἐρωτῶ.  Δύνασθε βάσει τῆς Ἁγίας Γραφῆς νά ὁρίσητε τί εἶναι ἐκκλησία;

Εὐαγγελικός: Ἐκκλησία σημαίνει συνάθροισιν, μίαν κοινωνίαν ἀνθρώπων. Ἑπομένως ἐκκλησία χριστιανική σημαίνει συνάθροισις, κοινωνία ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι πιστεύουσι εἰς τόν Χριστόν.

Διαλογική συζήτησις Ευαγγελικών και Ορθοδόξων. Θέμα : «Αγία Γραφή και Ιερά Παράδοσις.»B΄ Αρχ. Ιωήλ Γιαννακόπουλου

 ΔΙΑΛΟΓΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΙΣ
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΩΝ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ

Τ0Υ ΙΩΗΛ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ –ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ Π.ΠΟΥΡΝΑΡΑ – ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ  

ΘΕΜΑ ΠΡΩΤΟΝ: ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΣ  (Μέρος Β΄ σελ 4-16

Ὀρθόδοξος: Εἴπομεν , ὅτι σεῖς οἱ Εὐαγγελικοί δέν ἔχετε τήν Ἀποστολικήν διαδοχήν δέν ἔχετε καί τήν ἀλήθειαν, διότι ἀνεφάνητε τό 1500 μ.χ.

 Εὐαγγελικός:  Αὐτά εἶναι σοφιστεῖαι.  Ἀφήσετέ τα.

Ὀρθόδοξος: Δέν εἶναι σοφιστεῖαι ἀλλά σοφία, ἀλήθεια, διότι εἶναι Ἁγία Γραφή καί λογική.  Θά τό ἀφήσω ὄμως, ἀφοῦ μοῦ τό λέγετε διά νά ἔλθωμεν εἰς ἄλλην ἀπόδειξιν τῆς Ἱερᾶς Παραδόσεως βάσει τῆς Ἁγίας Γραφῆς. Ἐπιθυμεῖτε νά ἀκούσετε;

 Εὐαγγελικός: Βεβαίως.

Διαλογική συζήτησις Ευαγγελικών και Ορθοδόξων. Θέμα : «Αγία Γραφή και Ιερά Παράδοσις.»Α΄ Αρχ. Ιωήλ Γιαννακόπουλου

Ο ΓΕΡΩΝ ΙΩΗΛ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
(1901-1966) (+23 Δεκεμβρίου)

Ο αοίδιμος π. Ιωήλ Γιαννακόπουλος είχε γεννηθεί στο χωριό Μαθία (Δράγκα) Πυλίας του νομού Μεσσηνίας. Στην Καλαμάτα, οπού μεταφέρθηκαν οι γονείς του, τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο και το Γυμνάσιο. Από μαθητής γνωρίστηκε με τον ασκητή Ηλία Παναγουλάκη, ο όποιος εφάρμοζε στον εαυτό του αλλά και στους μαθητές του αυστηρή ασκητική ζωή. Συχνά επισκεπτόταν το ασκητήριο Παναγουλάκη και παρακολουθούσε το κήρυγμα του. Εκεί σύχναζαν και άλλοι νέοι, ανάμεσα στους οποίους ήταν και ο μετέπειτα γνωστός Ιεραπόστολος στην Αφρική π. Χρυσόστομος Παπασαραντόπουλος.
Τον Ιούλιο του 1924 εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Βελανιδιάς Καλαμάτας και πήρε το όνομα Ιωήλ. Δύο μήνες αργότερα χειροτονήθηκε διάκονος από τον τότε Μητροπολίτη Μεσσηνίας Μελέτιο Σακελλαρόπουλο.

Διαλογική συζήτησις Ευαγγελικών και Ορθοδόξων. Θέμα 3ον «Το Μυστήριον τοῦ Βαπτίσματος» Γ΄Μέρος. Αρχ. Ιωήλ Γιαννακόπουλου

Διαλογική συζήτησις Ευαγγελικών και Ορθοδόξων
Αρχιμανδρίτου Ιωήλ Γιαννακοπούλου
Εκδόσεις Πουρνάρα – Θεσσαλονίκη 

ΘΕΜΑ 3ον:  «Το Μυστήριον τοῦ Βαπτίσματος» Γ΄ Μέρος (σελίδων 33-52)

Διαλογική συζήτησις Ευαγγελικών και Ορθοδόξων. Θέμα 3ον «Το Μυστήριον τοῦ Βαπτίσματος» Β΄Μέρος. Αρχ. Ιωήλ Γιαννακόπουλου

Διαλογική συζήτησις Ευαγγελικών και Ορθοδόξων
Αρχιμανδρίτου Ιωήλ Γιαννακοπούλου
Εκδόσεις Πουρνάρα – Θεσσαλονίκη 

ΘΕΜΑ 3ον:  «Το Μυστήριον τοῦ Βαπτίσματος» Β΄ Μέρος (σελίδων 33-52)

__________________________

1ον Το Βάπτισμα ώς Μυστήριον

Ὀρθόδοξος: Ὀνομάζομεν τό βάπτισμα μυστήριον, ὡς εἴπομεν, διότι διά τοῦ ὁρατοῦ ὕδατος μεταδίδεται κατά τρόπον μυστηριώδη ἡ Θεία Χάρις, ἀρνητικῶς μέν ὡς ἄφεσις ἁμαρτιῶν, θετικῶς δέ ὡς πλήρωσις διά τῆς Θείας Χάριτος. Ἐπομένως τό βάπτισμα καθ’ ἡμᾶς δέν εἶναι τύπος τις ἀλλά μέσον μεταδόσεως τῆς θείας χάριτος.  Σεῖς ὅμως νομίζετε, ὄτι εἶναι σύμβολον καί τύπος.  Κατά συνέπειαν σεῖς θεωρεῖτε τό βάπτισμα τύπον, ἡμεῖς δέ οἰ Ὀρθόδοξοι φορέα τῆς θείας χάριτος.  Δύνασθε νά κάμητε τήν διάκρισιν τύπου καί φορέως κ. Εὑαγγελικέ;

Διαλογική συζήτησις Ευαγγελικών και Ορθοδόξων. Θέμα 3ον «Το Μυστήριον τοῦ Βαπτίσματος» Β΄Μέρος. Αρχ. Ιωήλ Γιαννακόπουλου

Διαλογική συζήτησις Ευαγγελικών και Ορθοδόξων
Αρχιμανδρίτου Ιωήλ Γιαννακοπούλου
Εκδόσεις Πουρνάρα – Θεσσαλονίκη 
ΘΕΜΑ 3ον:  «Το Μυστήριον τοῦ Βαπτίσματος» Β΄ Μέρος (σελίδων 33-52)

__________________________

1ον Το Βάπτισμα ώς Μυστήριον

Ὀρθόδοξος: Ὀνομάζομεν τό βάπτισμα μυστήριον, ὡς εἴπομεν, διότι διά τοῦ ὁρατοῦ ὕδατος μεταδίδεται κατά τρόπον μυστηριώδη ἡ Θεία Χάρις, ἀρνητικῶς μέν ὡς ἄφεσις ἁμαρτιῶν, θετικῶς δέ ὡς πλήρωσις διά τῆς Θείας Χάριτος. Ἐπομένως τό βάπτισμα καθ’ ἡμᾶς δέν εἶναι τύπος τις ἀλλά μέσον μεταδόσεως τῆς θείας χάριτος.  Σεῖς ὅμως νομίζετε, ὄτι εἶναι σύμβολον καί τύπος.  Κατά συνέπειαν σεῖς θεωρεῖτε τό βάπτισμα τύπον, ἡμεῖς δέ οἰ Ὀρθόδοξοι φορέα τῆς θείας χάριτος.  Δύνασθε νά κάμητε τήν διάκρισιν τύπου καί φορέως κ. Εὑαγγελικέ;

Διαλογική συζήτησις Ευαγγελικών και Ορθοδόξων. Θέμα 3ον «Το Μυστήριον τοῦ Βαπτίσματος» Α΄Μέρος. Αρχ. Ιωήλ Γιαννακόπουλου

Διαλογική συζήτησις Ευαγγελικών και Ορθοδόξων
Αρχιμανδρίτου Ιωήλ Γιαννακοπούλου
Εκδόσεις Πουρνάρα – Θεσσαλονίκη 

ΘΕΜΑ 3ον:  «Το Μυστήριον τοῦ Βαπτίσματος» Α΄ Μέρος (σελίδων 33-52)

__________________________

Ὀρθόδοξος: Ἀφοῦ ἐξητάσαμεν καί ἐθέσαμεν τό διπλοῦν θεμέλιον τῆς συζητήσεώς μας, Ἁγίαν Γραφήν καί Ἱεράν Παράδοσιν, ἄς ἔλθωμεν νά ἴδωμεν βάσει αὐτῶν τάς ἄλλας διαφοράς μας. Ἄς ἀρχίσωμεν ἀπό τά μυστήρια καί εἰδικῶς ἀπό τό μυστήριον τοῦ βαπτίσματος.

Εὐαγγελικός: Εἶμαι πρόθυμος.

Ὀρθόδοξος: Ὅταν λέγετε μυστήριον τί ἐννοιεῖτε κ. Εὑαγγελικέ;