«Ἄξιόν ἐστιν...» . «Ἐμφανίσεις καὶ θαύματα τῶν Ἀγγέλων»

Σέ ἕνα ἀπό τά κελλιά ποὺ βρίσκονται στά περίχωρα τῶν Καρυῶν, στό Ἅγιο Ὄρος, ἀφιερωμένο στήν Κοίμηση τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἡσύχαζε στά 982 κάποιος γέροντας μέ τόν ὑποτακτικό του.
Ἕνα Σάββατο βράδυ, 10 Ἰουνίου, ἔφυγε ὁ γέροντας γιά νά παραβρεθεῖ σέ ἀγρυπνία τοῦ ναοῦ τοῦ Πρωτάτου, κι ἀνέθεσε στόν ὑποτακτικό νά διαβάσει μόνος του τήν ἀκολουθία.
Τή νύχτα ὁ μοναχός ἄκουσε χτύπημα στήν πόρτα. Ἀνοίγει καί βλέπει κάποιον ἄγνωστο μοναχό.
Ὁ ἐπισκέτπης ἔμεινε τή νύχτα ἐκείνη στό κελλί, κι ἔψαλαν μαζί τήν ἀκολουθία τοῦ Ὄρθου.
Πρίν τήν ἐνάτη ὠδή τῶν κανόνων, ὁ μοναχός τοῦ κελλιοῦ ἔψαλε τόν μέχρι τότε γνωστό ὕμνο τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ ποιητῆ: «Τήν τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ....», ἐνῶ ὁ ξένος πρόσθεσε πρίν ἀπ’ αὐτόν τό ἄγνωστο μέχρι τότε: «Ἄξιον ἐστιν, ὡς ἀληθῶς, μακαρίζειν σε τὴν Θεοτόκον, τὴν ἀειμακάριστον καὶ παναμώμητον καὶ Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν».

Ὁ πρῶτος τ’ ἄκουσε καί εἶπε μέ θαυμασμό:
-Ἐμεῖς μόνο «Τὴν τιμιωτέραν» ψάλλουμε. «Ἄξιος ἐστι»  μᾶς εἶναι ἄγνωστο.  Σέ παρακαλῶ, γράψε μου αὐτόν τόν ὕμνο γιά νά τόν ψάλλω κι ἐγώ στή Θεοτόκο.
-Φέρε μου μελάνι καί χαρτί, καί θά σοῦ τόν γράψω.
-Οὔτε μελάνι ἔχω οὔτε χαρτί!
-Φέρε μου τότε μιά πλάκα.
Ὁ μοναχός τήν ἔφερε, κι ὁ ξένος τήν πῆρε στά χέρια του κι ἔγραψε πάνω της μέ τό δάχτυλό του τόν θεομητορικό ὕμνο.  Καί χαράχθηκαν τόσο βαθιά τά γράμματα στή σκληρή πλάκα, σάν νά ἦταν καμμωμένη ἀπό πηλό.
-Ἀπό δῶ κι ἐμπρός ἔτσι νά τόν ψάλλετε κι ἐσεῖς καί ὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι, εἶπε ὁ ἐπισκέπτης, κι ἔγινε ἄφαντος.
Ἦταν ἄγγελος Κυρίου,  σταλμένος ἀπό οὐρανό γιά νά φανερώσει τόν ὕμνο στούς ἄνθρώπους.
Ὅταν ἐπέστρεψε ὁ γέροντας ἀπό τήν ἀγρυπνία κι ἔμαθε τά σχετικά μέ τόν ὕμνο, δόξασε τό Θεό καί εὐχαρίστησε τή Θεοτόκο γιά τή θαυμαστή εὐαρέσκειά της. Ὕστερα διηγήθηκε στόν Πρῶτο τοῦ Ἁγίου Ὄρους τό περιστατικό, κι ἐκεῖνος μέ τή σειρά του ἔστελε τήν ἀγγελοχάρακτη πλάκα μαζί μέ τή γραπτή διήγηση τοῦ θαύματος στόν Πατριάρχη.
Ἀπό τότε ὁ ἀρχάγγελικός αὐτός ὕμνος καθιερώθηκε στή θεία λατρεία καί ψάλλεται στίς ὀθρθόδοξες ἱερές ἀκολουθίες. Ἡ θεομητορική εἰκόνα, μπροστά στήν ὁποία ἔγινε τό θαῦμα, μεταφέρθηκε στό ναό τοῦ Πρωτάτου.  Τό κελλί ἐκεῖνο, ὅπου ἀκούστηκε γιά πρώτη φορά ὁ ἀρχαγγελικός ὕμνος, ὀνομάστηκε «Ἄξιον ἐστι», ἐνῶ ἡ γύρω περιοχή «ᾊδει».
Σύμφωνα μέ τό συναξάρι τῆς 11 Ἰουνίου, ὁ ἄγγελος πού δίδαξε τόν ὕμνο στό μοναχό ἦταν ὁ ἴδιος ὁ ἀρχάγγελος Γαβριήλ:
«Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ἡ σύναξις τελεῖται τοῦ Ἀρχαγγέλου Γαβριήλ ἐν τῷ ᾊδειν.
Ἦσας Γαβριήλ πρὶν τὸ Χαῖρε τῇ Κόρῃ· ἄδεις δὲ καὶ νῦν : Ἄξιον σε ὑμνέειν».

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο 

«Ἐμφανίσεις καὶ θαύματα τῶν Ἀγγέλων» (σελ.211-213)

Ἱερᾶς Μονῆς Παρακλήτου

Ὠρωπὸς Ἀττικῆς 2007

Διαβάστε περισσότερα ἀποσπάσματα πατώντας  Εμφανίσεις και θαύματα των Αγγέλων