Πρωτ. Βασιλείου Ἀ. Γεωργοπούλου, Λέκτορος Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ
Τό σημερινό μας ἄρθρο θά εἶναι
λίγο διαφορετικό. Θά ἀναφερθοῦμε
ἐνδεικτικά σέ προτάσεις καί θέσεις
ὀπαδῶν τοῦ θρησκευτικοῦ καί νεοεποχίτικου συγκρητισμοῦ. Θά χρησιμοποιήσουμε τή δική τους ὁρολογία καί τίς δικές τους προτάσεις ἀπό
διάφορα ἔντυπα τοῦ χώρου. Δέν
ἔχουν σημασία τά ὀνόματα. Σημασία
ἔχουν οἱ θέσεις. Χρησιμοποιοῦμε
τήν φρασεολογία τοῦ χώρου, γιά νά
ὑπάρχει μία ἀμεσότητα καί ὡς πρός
τό εἶδος, τό ὕφος, τούς τρόπους καί
τούς στόχους ὅσων ἐκφράζουν,
ἀποδέχονται καί προωθοῦν τὸν σύγχρονο θρησκευτικό συγκρητισμό.
Ἐξάλλου, στό ἱερό Εὐαγγέλιο, ὁ Κύριος μᾶς ὑπενθυμίζει ὅτι τό δέντρο
γνωρίζεται ἀπό τόν καρπό του
(Ματθ.12, 33).
Στίς θέσεις λοιπόν, πού οἱ
θιασῶτες τοῦ θρησκευτικοῦ καί νεοπεοχίτικου συγκρητισμοῦ ἐκφράζουν καί διατυπώνουν, ἀνήκουν:
1. Ὁ γραπτός καί ὁ προφορικός λόγος πρέπει νά βοηθᾶ τούς ἀνθρώπους νά ἀγνοήσουν τίς ἐπιμέρους θρησκευτικές διαφορές.
2.Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι πρέπει νά συνειδητοποιήσουν, ἀσχέτως μέ τό σέ ποιό χριστιανικό δόγμα καί θρησκεία ἀνήκουν, ὅτι λατρεύουν τόν ἴδιο παγκόσμιο Θεό στήν πολλαπλότητα τῶν ἐκδηλώσεών του. 3. Πρέπει νά γίνεται σεβαστό ὅτι ὅλες οἱ θρησκευτικές παραδόσεις ἤ ἀτραποί προέρχονται ἀπό κοινή πηγή καί ἰσοτίμως καί θεμιτῶς ὁδηγοῦν στόν ἴδιο στόχο.
4. Νά χαρακτηρίζονται ὡς ἐπουσιώδεις οἱ διαφορές μεταξύ τῶν διαφόρων θρησκειῶν.
5. Νά καλλιεργεῖται ἡ βεβαιότητα ὅτι ἡ πληρότητα τῆς ἀλήθειας θά ἐπιτευχθεῖ μόνο μέ τήν σύνθεση τῶν ἐπιμέρους θρησκευτικῶν παραδόσεων.
6. Εἶναι ἀναγκαία μία μορφή ἐντατικῆς ἐργασίας γιά τή θρησκευτική σύγκλιση μέ ταυτόχρονη ἐνθάρρυνση τῶν πιστῶν τῶν διαφορετικῶν θρησκευτικῶν παραδόσεων γιά τήν συμμετοχή τους καί σέ ἀλλά θρησκευτικά μονοπάτια καί πνευματικές κινήσεις γιά τή διεύρυνση τῆς συνειδητότητάς τους.
7. Νά καλλιεργεῖται ἡ ἰσότιμη θεώρηση ὅλων τῶν πνευματικῶν διδασκάλων τῆς ἀνθρωπότητας ἕνας ἐκ τῶν ὁποίων εἶναι, κατ᾽ αὐτούς, καί ὁ Χριστός. Ἐξ ἐπόψεως ὀρθοδόξου ἀξιολογούμενη ὅλη αὐτή ἡ ἐπιχειρηματολογία μπορεῖ ἄνετα νά χαρακτηρι- στεῖ ὡς μία ἀκόμη σύγχρονη ἔκφραση τοῦ «μυστηρίου τῆς ἀνομίας» (Β΄Θεσ. 2, 7).
Ὀρθόδοξος Τύπος ἀρ. φύλ. 2006 17 Ἰανουαρίου 2014
1. Ὁ γραπτός καί ὁ προφορικός λόγος πρέπει νά βοηθᾶ τούς ἀνθρώπους νά ἀγνοήσουν τίς ἐπιμέρους θρησκευτικές διαφορές.
2.Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι πρέπει νά συνειδητοποιήσουν, ἀσχέτως μέ τό σέ ποιό χριστιανικό δόγμα καί θρησκεία ἀνήκουν, ὅτι λατρεύουν τόν ἴδιο παγκόσμιο Θεό στήν πολλαπλότητα τῶν ἐκδηλώσεών του. 3. Πρέπει νά γίνεται σεβαστό ὅτι ὅλες οἱ θρησκευτικές παραδόσεις ἤ ἀτραποί προέρχονται ἀπό κοινή πηγή καί ἰσοτίμως καί θεμιτῶς ὁδηγοῦν στόν ἴδιο στόχο.
4. Νά χαρακτηρίζονται ὡς ἐπουσιώδεις οἱ διαφορές μεταξύ τῶν διαφόρων θρησκειῶν.
5. Νά καλλιεργεῖται ἡ βεβαιότητα ὅτι ἡ πληρότητα τῆς ἀλήθειας θά ἐπιτευχθεῖ μόνο μέ τήν σύνθεση τῶν ἐπιμέρους θρησκευτικῶν παραδόσεων.
6. Εἶναι ἀναγκαία μία μορφή ἐντατικῆς ἐργασίας γιά τή θρησκευτική σύγκλιση μέ ταυτόχρονη ἐνθάρρυνση τῶν πιστῶν τῶν διαφορετικῶν θρησκευτικῶν παραδόσεων γιά τήν συμμετοχή τους καί σέ ἀλλά θρησκευτικά μονοπάτια καί πνευματικές κινήσεις γιά τή διεύρυνση τῆς συνειδητότητάς τους.
7. Νά καλλιεργεῖται ἡ ἰσότιμη θεώρηση ὅλων τῶν πνευματικῶν διδασκάλων τῆς ἀνθρωπότητας ἕνας ἐκ τῶν ὁποίων εἶναι, κατ᾽ αὐτούς, καί ὁ Χριστός. Ἐξ ἐπόψεως ὀρθοδόξου ἀξιολογούμενη ὅλη αὐτή ἡ ἐπιχειρηματολογία μπορεῖ ἄνετα νά χαρακτηρι- στεῖ ὡς μία ἀκόμη σύγχρονη ἔκφραση τοῦ «μυστηρίου τῆς ἀνομίας» (Β΄Θεσ. 2, 7).
Ὀρθόδοξος Τύπος ἀρ. φύλ. 2006 17 Ἰανουαρίου 2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου